Mijn eerste bezoek aan de drafbaan in actie. Ach ja, natuurlijk. We zijn hier de afgelopen maanden zo vaak even geweest. Maar het is toch even anders als ineens alles vol leven is. Anders staan er slechts wat paarden in weiden en zijn de stallen leeg.
Nu is het echter een drukte van belang. Deze ene week, de "hästveckan" draait de renbaan overuren. Of in ieder geval, dat is de bedoeling. Slechts 1 keer per jaar is de renbaan gedurende een week in gebruik. Ongelooflijk dat zoiets functioneert en rendabel is, maar dat is het werkelijk.
Natuurlijk wordt ik voorzien van de nodige achtergrond informatie. Met een partner die tot voor een paar jaar terug zelf paarden had is er natuurlijk veel te vertellen aan een leek die niet veel meer heeft gedaan dan wat recreatief rijden in haar jeugd.
De spanning zit er bij sommigen goed in en er wordt druk overlegd op welk paard men zal wedden. Ik adem de sfeer in en probeer mijn eigen gedachten los te laten. Zelf heb ik niets met weddenschappen maar voor deze ene dag wil ik een uitzondering maken en proberen te begrijpen wat zich op de renbaan afspeelt. Al snel heb ik door dat ik meer geinteresseerd ben in fotografie van het geheel als dat ik echt bezig ben met de activiteiten.
De eerste race die we bekijken is er ene zonder wagen. De dames en heren rijden met hun paarden voor de beste plaatsen, maar zelf zie ik de spanning er niet van in. Ja behalve dan om te fotograferen en hun snelheid en emoties op de foto over te brengen. Het is wel een sfeer, dat moet ik toegeven.
Maar van het hele verhaal van wedden begrijp ik tot op de dag van heden geen snars en dus zal ik nog heel wat lessen nodig hebben van mijn partner om er meer van te begrijpen dan dat ik nu doe. Ongelooflijk maar waar. Ik krijg weer helemaal de kriebels met een goede camera in mijn handen. Mijn verdriet van maandenlang zonder een redelijke camera begint weg te ebben als de avond vordert. De sfeer geeft emoties en die hoop ik terug te kunnen vinden in de foto's die ik maak.
Aangrijpend is ook wel de aanmoediging van de ruiters naar hun dieren. Sommigen klinken wel erg hard, maar ja, het zal waarschijnlijk hun manier van werken zijn. Sommigen zeggen volgens mij niet de liefste dingen tegen hun paard, maar het is moeilijk te verstaan met het gegons van stemmen om je heen. Van mensen die luidkeels hun favoriet aanmoedigen om dan ineens triest op een stoel te zakken als het paard op een onmogelijke plaats is komen te liggen in de race.
Dan komen er nieuwe deelnemers de baan op. Deze keer met wagens. Ik weet niet hoe ze heten maar voor mijn verhaal volstaat het woord wagens. Want ieder die wil weten wat voor wagens, die kijkt op de foto en weet of zelf wat het is, of zoekt het op. Op dit moment is dat even niet belangrijk voor mij.
Ik geniet van de statige paarden die met hun jockeys hun race voor bereiden. Sommigen beginnen langzaam alsof men zich wil showen, anderen trekken op korte stukjes even alles uit de kast. Zo komt het althans op mij over. Ik heb geen idee wat de strategie is, nog van het wedden op de paarden, nog van het voorbereiden van de paarden op de race.
Maar als ik dan zo'n mooi glanzend paard over de baan zie komen dan wil ik dat vastleggen. Die mooie blik in die ogen. Die prachtige kleuren van het paard. Het is een prachtige ervaring dit te mogen zien. Tussen de races door moet de baan ook nog onderhouden worden en dat maakt dat de avond al snel gevuld is met vele activiteiten. De foto's hieronder nemen u mee in een impressie op de racebaan. De openingsdag van een week van paardenraces.
Ik probeer de sfeer te proeven en geen oordeel te vellen. Iets in mij heeft iets tegen weddenschappen, maar dit is wel meer. Het zijn wedstrijden waar hard voor wordt gestreden. Het is niet alleen het paard en de jockey, het is ook een heel team dat het paard traint en verzorgt. Er komt heel wat bij kijken. Dat heb ik inmiddels wel begrepen. Wie weet ga ik nog wel eens een keer mee. Als het weer goed is tenminste. Want aan langs de renbaan staan in de stromende regen heb ik geen zin.
De renbaan ligt niet ver bij ons vandaan en dus is het wel leuk om er iets meer van te weten te komen. Wie weet wat de komende tijd nog voor nieuwe dingen brengt. Het vliegveld ligt pal naast de drafbaan en dat maakt dat ik ook nog eens uitkijk heb op wat vliegverkeer op bepaalde tijden. Erg druk is het hier niet, maar wel leuk.
Reactie schrijven