Emigratie naar Zweden
In 2009 begon ik met het helpen van een kennis die naar Zweden wilde verhuizen. Zij woonde indertijd bij mij thuis en zo bleef ik nauw betrokken bij het hele proces. Ik hielp haar met het maken van een emigratieboek en dat werd dan ook wel de basis voor mijn eigen emigratieboek.
De reis naar Zweden om haar te helpen met verhuizen in 2010 ging niet helemaal ven een leien dakje en een auto ongeluk verstoorde de euforie danig. Toch voelde ik me zo op mijn plaats in Zweden dat ik besloot om ook zelf druk op de emigratie te zetten.
Eenmaal aangekomen in Lapland ontdekte ik de pure schoonheid van het land, de bijzondere inwoners gaven de doorslag voor mij. Toch zou het nog bijna een jaar duren voor mijn ex-man ook volledig achter de emigratie zou gaan staan. Dat was toen we voor de zoveelste keer met vandalisme en geweld geconfronteerd werden. De doodsbedreigingen op sociale media waren voor mij dan ook de druppel die de spreekwoordelijke emmer liet overlopen. Ik wilde niet langer leven in angst.
Voor mijn gevoel werd mijn leven me al jaren afgenomen. Eerst door mijn moeder, later door mijn relatie maar dat zou ik pas ontdekken nadat ik 2013 de scheiding in gang had gezet. Vooral de negatieve invloed van de omgeving waar we woonden was voor mij een reden om nu definitief weg te willen. Het was niet langer een stil verlangen om in het buitenland te wonen en werken en me daar te vestigen als een van hen, het was nu werkelijk een zoeken naar rust en veiligheid.
Het bezoeken van emigratiebeurzen
Tijdens de eerste bezoeken aan Scandinaviëdagen, de grote emigratiebeurs en nog enkele kleine beurzen gericht op emigratie kwam het plaatje rond. Zweden is niet alleen een prachtig land met ongekende mogelijkheden, maar het is ook een land vol uitdagingen. Ik kon me niet voorstellen hoe iemand wil stressen als men in deze omgeving mag wonen en werken. Omdat ik zelf al langere tijd in Zweden was geweest, ook was die lang geleden, wilde ik dat mijn partner niet voor verrassingen zou komen te staan. Dus boekte ik een reis naar Zweden voor hem in de ergste koude, eind februari/begin maart.
Ook hij raakte onder de bekoring van het land, de mensen en de mogelijkheden. Hoewel het nu voor mij moeilijk te verwoorden is in hoeverre hij daar eerlijk is geweest, ik wil de positieve indrukken niet bezoedelen met negatieve gedachten. Toch raad ik iedereen aan om voor men overweegt om naar Noord Zweden te verhuizen, eerst voldoende indrukken op te doen in alle jaargetijden. En bedenk ook dat het nu misschien romantisch lijkt om een paar dagen geen stroom te hebben, maar het kan een behoorlijke claim leggen als je uitsluitend elektrisch kan stoken en koken.
Bedenk ook dat een houtkachel betekend dat er hout gehakt moet worden. Of dat er geld betaald moet worden voor het laten hakken van hout. Kleinigheden waar je altijd wel bij stil moet staan is ook de toegang tot water. Is er een eigen bron? Hoe is de waterkwaliteit? Hoe is de afvoer geregeld? Kun je je aanpassen aan het feit dat met een eigen bron je niet onbeperkt kan douchen en baden? En zo zijn er nog wel meer belangrijke vragen waarop je een antwoord moet zien te vinden.
Sollefteå kommun
Na vele gesprekken met zowel Nederlanders in Zweden als met locale Zweden op diverse beurzen, kwamen we tot de beste contacten met Sollefteå Kommun. Deze gemeente was bereid ons bij te staan bij de praktische zaken die komen kijken bij vestiging in het buitenland. Ze nodigde ons uit om samen te komen kijken, maar in verband met de kinderen ging mijn partner alleen. Ik bleef in Nederland bij de kinderen. Nieuwsgierig hoe het hem zou bevallen.
De signalen waren meer dan positief en dat gaf me hoop. Er was ook hoop dat we ons huis verkocht zouden krijgen en dus zag alles er rooskleurig uit. Ook al zou er met de verkoop van het huis nog heel wat fout gaan, maar dat was overmacht. We zouden er 200% voor gaan. We bereidden onze kinderen voor op de verhuizing naar het buitenland en kozen de zomer als verhuismoment. Het liefste waren we al in juni aangekomen om zo de scholen op voorhand te kunnen verkennen, maar dat zat er niet in. We hadden echter goede gesprekken met de schoolleiding en die zagen de komst van de jongens ook helemaal zitten.
Ook ons eerste huis in Zweden werd door de perikelen in Nederland geen succes. En al snel kwamen bij mij de gevoelens naar boven dat ik op deze manier niet verder wilde met mijn leven. Ik voele me thuis in Zweden vanaf de eerste minuut. Ook al was onze uiteindelijke aankomst in Zweden chaotisch door de aanslag in Noorwegen. Het was niet moeilijk om douane te vinden voor de verklaring van de hond, het was alleen moeilijk om iemand te vinden die aandacht wilde schenken aan een hond. Men had wel wat anders te doen. Pas die avond zouden we van iemand het hele verhaal horen van de gebeurtenissen in Oslo.
We besloten om zo snel mogelijk naar het noorden te trekken en ons te melden bij de veearts in Sollefteå zodat Manga daar goedgekeurd kon worden. Het werd een lange reis langs de E45 naar het noorden. De eerste stop was Sunne waar we onze dank aan vrienden overbrachten, vervolgens ging het gestaag naar het Noorden. De regen waarmee we binnen waren gekomen begon langzaam aan te verdwijnen en de zon kwam te voorschijn. Uiteindelijk bereiken we ons doel en we slaan onze tenten op, op de camping van Långsele omdat Sollefteå camping geheel volgeboekt is vanwege een festiviteiten week in de stad.
Waarom willen we verhuizen naar Zweden?
Wat heeft Zweden ons te bieden?
- Rust en ruimte
- Schonere lucht en leefomgeving
- Een meer prikkelarme omgeving en leven voor de kinderen
- Vrije natuur met allerlei mogelijkheden tot recreatie, kamperen, vissen, wandelen, sneeuwscooters, skisporten etc.
- Goedkope koopwoningen
- Goede opleidingsmogelijkheden voor de kinderen
- Kansen op werk in loondienst
o Zweden is voor mij als moeder van een gezin met beperkingen een land waar ik tot rust kan komen en waar het leven veel minder hectisch en gestrest is als in Nederland. De Zweden die ik in het verleden heb ontmoet zijn allemaal prettige mensen geweest die graag bereid waren hun kennis te delen met een gast. Als een nieuwkomer in het land zal dat wellicht anders zijn, maar ik ben ervan overtuigd dat wanneer we ons aanpassen aan de leefstijl van de Zweden dat wij er dan zonder al te veel problemen een nieuw leven op kunnen bouwen.
Dit emigratieboek is een verzameling van vragen en antwoorden die wij hebben betreffende een eventuele verhuizing en emigratie naar Zweden. Het boek zal ik dan ook opsplitsen in diverse hoofdstukken welke steeds kunnen worden aangepast naar mate we meer informatie krijgen. Het boek wordt beschreven vanuit mijn persoon.
Wilt u een eigen emigratieboek maken dan kunt een "lege" versie van mijn emigratieboek aanvragen. De pagina is uitsluitend na overleg via de contactpagina te bereiken. U kunt dan een wachtwoord krijgen.
Voorbeeld
Hier is een klein stukje te lezen wat ook in mijn emigratie boek staat. De rest kunt u lezen via de pagina Emigratieboek. Zoals hierboven beschreven dient u voor die pagina een wachtwoord aan te vragen.
Bestel toegang tot het emigratieboek
Om het emigratieboek te lezen is een code nodig. Deze kunt u aanschaffen door het ebook hieronder te bestellen. De kosten voor een
voor u aangepast boek als pdf zijn € 49,95 inclusief BTW. Voor alleen lezen zijn de kosten € 24,95 inclusief BTW. Deze prijzen zijn bij benadering omdat ik de Zweedse prijzen hanteer welke
ook in de webshop en hieronder vermeldt staan, er kunnen dus koersverschillen ontstaan!
LET OP ik reken het Zweedse tarief. Indien u BTW kunt verrekenen moet u opletten dat u de juiste percentages aangeeft bij de aangifte!
Geografie
Zweden is onderdeel van het gebied dat we Scandinavië noemen. Het land is met haar royale 450.000 km2 één van de grootste landen van Europa. Het is daarmee ook 11* zo groot als Nederland. Van zuid naar noord is het land 1572 km lang, wel even iets anders als de paar kilometer die het is van Maastricht naar Groningen. Op z’n breedst is het land 500 km breed.
Het land is door middel van bruggen verbonden met Denemarken in het Zuiden. Het westen en noorden van het land grenst aan Noorwegen en het uiterst noordoosten grenst aan Finland. Er is een pracht 3 landenpunt tussen Noorwegen, Zweden en Finland. De grens met Noorwegen is 1619 km lang en die met Finland 586 km.
De kust van Zweden is zonder alle inhammen mee te tellen al zo’n 2500 km lang, zouden alle inhammen meegerekend worden dan komen we op een lengte van zo’n 7500 km. Zweden grenst in het zuiden en zuidoosten aan het Skagerak en het Kattegat, de Oostzee in het zuiden en zuidoosten en de Botnische Golf in het oosten. Voor de oostkust liggen ruim 150.000 eilanden welke tot geliefde vakantiebestemmingen behoren. Aan de oostkust liggen twee grote eilanden te weten Gotland en Öland.
Het land heeft ontelbaar vele meren en meertjes. Een aantal van de grote meren behoort zelfs tot de grootste van Europa. Dit zijn het Vännernmeer en het Mälaren. Ook zijn er vele rivieren en riviertjes die door het land stromen. De bergketen die Zweden en Noorwegen scheidt heeft uitlopers tot vlak aan de Botnische Golf. De hoogste top in Zweden is de Kebnekasje welke maar liefst 2.111 m hoog is, de berg ligt nabij Kiruna. De hoogste waterval van Zweden is gelegen in het Fulufjällets Naturreservat en is 90 m hoog. Het zuiden van het land is erg vlak en lijkt maar haar vele landbouw en veeteelt veel op de noordelijke provincies Friesland en Groningen. Het grootste deel van het land is echter bedekt met bossen.
Zweden kan grofweg ingedeeld worden in 3 delen. Zuid Zweden, wordt ook wel Götaland genoemd, Midden Zweden, wordt ook wel Svealand genoemd, en Noord Zweden dat ook wel Norrland genoemd wordt. Norrland is het gebied waar wij ons op richten. Het gebied wordt onderverdeeld in Norra Norrland en Södra Norrland. Het zuidelijke deel begint iets ten zuiden van Sollefteå bij Sundsval aan de oostkust van Zweden. De grens met Svealand loopt van oost naar west en loopt langs de ondergrens van Härjedalen.
Lappland dat zowel in Noorwegen, Zweden, Finland als Rusland ligt bestrijkt het grootste deel van Norrland in Zweden. Hoewel de meeste mensen het idee hebben dat het in het hoge noorden van Zweden erg koud is en nooit erg warm wordt, weet ik uit eigen ervaring dat dit niet het geval is. De invloed van de warme Golfstroom zorgt ervoor dat veel neerslag al voor de bergketen die het land met Noorwegen scheidt valt. Relatief droge lucht komt dan Zweden binnen en zorgt in de zomer voor een warm en aangenaam klimaat. Niet in de laatste plaats door het feit dat de zon dag en nacht schijnt en er dus geen sprake meer is van nachtelijke afkoeling. De korte zomer maakt dat de winter lang is, maar dit heeft meer voor- dan nadelen. Zo is het wintertoerisme de laatste jaren enorm in opkomst en komen er steeds meer mensen naar Norrland om te skiën. Het is veel mooi weer en ondanks de lage temperatuur ligt de gevoelstemperatuur op aangename waarden. Gevaarlijk wordt het dan wanneer de luchtvochtigheid stijgt en de wind toeneemt. Dan koelt het in rap tempo af naar gevoelstemperaturen die wel kunnen dalen tot – 50 graden.
In Zweden wonen ongeveer 9 miljoen mensen. Daarmee is het dus een van de dunst bevolkte landen van Europa. Het gemiddelde aantal mensen in Zweden bedraagt 22 per km2, in Stockholm is dat 278 en in het noorden van het land in Lappland is dit 3. In Nederland zijn dat gemiddeld 385 en daaruit blijkt wel dat er nog volop ruimte is in Zweden.
30% Van de bevolking leeft in de 3 grote steden, Stockholm, Göteborg en Malmö. Ongeveer 75% van alle gemeenten in Zweden hebben minder dan 2.000 inwoners. De bevolkingsdichtheid in Zweden is gemiddeld echter iets hoger als in Finland en Noorwegen.
Leuk weetje is dat ongeveer een vijfde deel van de Zweedse bevolking beschikt over een tweede huis/vakantiewoning elders in Zweden.
Ik heb geen idee over hoeveel mensen een caravan of een camper bezitter, maar dat moeten er minstens evenveel zijn gezien de vele die men tegenkomt op de weg.
Toch moet ik zeggen dat ik na al die jaren in Zweden nog steeds het gevoel heb dat ik met vakantie van en dat gevoel van met vakantie moeten dat ik in Nederland had is helemaal weg. Eigenlijk heb ik niet meer zo de behoefte om weg te gaan. Raar he, voor een wereldreiziger. Maar misschien is het ook gewoon goed om thuis te komen.
Geemigreerd en nu?
Niet alles rozegeur en maneschijn
Natuurlijk was niet alles rozegeur en maneschijn. De eerste echte breuken merkte ik reeds bij het aanleren van de taal. Ik wilde zo snel mogelijk ook thuis Zweeds spreken om zo de integratie te bevorderen. Dit werd dus volkomen tegengewerkt door mijn nu ex-man. Ook mocht ik niet tweetalig spreken om zo de kinderen te steunen in hun weg om zo snel mogelijk Zweeds te leren.
Overdag was ik vaker op de scholen om te helpen met het vertalen zodat de kinderen zouden begrijpen wat er van hun verwacht werd. Dit was voor mij ook een leerproces en dat ging sneller als bij het SFI. Omdat wij ook nog eens kinderen met autisme hebben was dit een bijna dagelijks ritueel. Beide jongens hadden veel baat bij deze bijzondere momenten en deden het voortreffelijk.
Uitzondering was mijn ex-man. Hij weigerde om de taal te leren. Weigerde om echt met mensen te praten en daardoor kwamen veel uitnodigingen nooit bij mij. Iets dat ik pas vele jaren later zou horen. Ook zijn belofte om te gaan werken kwam hij niet na. En al snel werd dit mij te veel.
Was er in de herfst nog veel te doen geweest, hadden we als het even kon gevist en de vis zelf gerookte, toen de winter inviel, leek het wel of hij in winterslaap ging. Er gebeurde helemaal niets meer. Alles kwam op mijn schouders en dat voelde niet juist. Ik verhuisde naar de caravan in de tuin nadat hij opgenomen was geweest in verband met zijn diabetes. De ontdekking dat hij zijn diabetes gewoon verwaarloosde maakte mij heel erg boos.
De opname kwam nadat hij in elkaar was gestort in huis en ik bij de buren hulp moest halen omdat ik geen contact kreeg met de alarmcentrale. Na een uitgebreid gesprek met de arts besefte ik dat hij zichzelf verwaarloosde. Hij hield opnieuw niet zijn suikerwaarden bij en spoot te weinig en te onregelmatig insuline. Ik vroeg me af hoe dat kon omdat hij een pomp had, en mij werd uitgelegd dat hij niet bijspoot bij de maaltijden en daardoor in shock was geraakt. Van dit nieuws raakte ik in shock. Ik wilde zo niet verder.
Hoewel dat met minus 35 graden ook niet gezellig is, het was beter dan in huis met iemand die niets wil doen. Ik merkte dat ik depressief werd van zijn depressie en ik had geen idee waarom hij zo depressief was. Alle redenen die hij aangaf waren eigenlijk alleen maar excuses.
Ik zocht de schuld ook bij mezelf. Want heb ik fout gedaan, wat had ik anders moeten doen? Maar hoeveel vragen ik mezelf ook stelde, ik merkte dat we absoluut niet op hetzelfde spoor zaten. Het was alleen maar op internet op youtube aan het kijken en hij interesseerde zich helemaal niet meer voor het leven.
Was dat iets dat nieuw was? Nee, ik denk dat onze emigratie wel onze breuk versnelde. Daar waar ik vooruit wilde met mijn leven, daar zat er totaal geen beweging in mijn ex. Ik ken een heleboel mensen die gelukkig samen emigreerden, maar ik ken ook paren die uit elkaar groeiden nadat ze eenmaal geëmigreerd waren.
Mijn tip hierbij is zoek tijdig hulp. Er is volop hulp en de taal hoeft daarbij niet een probleem te zijn.
De taal leren
Ondanks alle voorbereidingen was ik niet voorbereid op de tegenslag wat betreft de taal. Ik schreef me onmiddellijk in bij het SFI, Zweeds voor anderstaligen. Maar door mijn niveau van talen was dit eigenlijk een regelrechte ramp. Het tempo ging zo snel als de langzaamste en frustreerde mijn doel zo snel mogelijk Zweeds leren en dus zocht ik naar alternatieven.
Ik begon met het voorlezen van kranten in het zelfde gebouw als het SFI haar lokalen had. Hoewel ik aanvankelijk niet echt wist wat ik las, kon ik goed voorlezen. Achteraf praatte ik dan met mijn begeleider en zo kreeg ik een voorsprong in het leren van Zweeds. Mijn grootste helper was echter een woordenboek met plaatjes.
Elke keer als ik boodschappen ging doen dan zat mijn woordenboek in mijn tas en aanvankelijk was ik meer zoekende de juiste woorden voor de producten te vinden. Toen ik een beetje de namen van de meest gekochte zaken in mijn hoofd had begon ik om met korte Zweedse zinnen mijn vragen aan personeel te stellen. Ik werd altijd netjes geholpen, hoelang het ook duurde voor ik iets gezegd had. Dat was een grote steun.
Mijn eerste grote probleem was bedorven melk. Melk die niet over de datum was, maar weldegelijk bedorven. Het duurde een kwartier voor ze me begrepen, maar ik wilde niet terug grijpen op Engelse taal. Hoewel de manager uiteindelijk wel in zowel Engels als Zweeds antwoordde. Hij begreep mijn behoefte zo snel mogelijk de taal te leren. Ik kreeg nieuwe melk mee en een tip. Leg de pakken in de vriezer die je nog niet nodig hebt. WAT?
Melk in de vriezer?
Welke gek komt met dat idee? Maar wat als het werkt? We besloten het te proberen. We deelden de melk op in een deel in de koelkast en een deel in de vriezer.
De volgende dag dat ik wist dat ik de dag erna een nieuw pak nodig had zette ik mijn bevroren melk in de koelkast. Het ontdooien ging langzamer dan verwacht en moest dus een beetje bespoedigd worden. We legden het pak in lauw water en al snel was het bruikbaar en hoe. Het was een ideale oplossing. Met de winkels op 2 Mil was dit echt een goede tip. Velen zouden nog volgen.
In ieder geval ben ik nooit slechter geworden door te luisteren naar de plaatselijke bevolking. En nog altijd houdt ik hen in ere. Zij kennen het land en zijn nukken en grillen.
Inburgeren
Sommige dingen zijn nieuw andere dingen slechts een beetje anders. Veel verschil is er niet tussen het leven in Zweden en in Nederland. Het grootste verschil is, in ieder geval hier in het noorden, dat mensen geen haast hebben. Ze begrijpen onze haastige geest niet. Maar die begrijp je al gauw zelf niet meer.
Zweden zijn volgens een aantal mensen stug. Ik denk dat dat heel erg licht aan hoe jij je zelf opstelt. Ik heb weinig stugge Zweden meegemaakt in de tijd dat ik nu in Zweden woon. Ik heb altijd zelf contact gezocht met de locale bevolking en nooit verwacht dat zij wel contact zouden zoeken met mij. Want inderdaad, dat doen ze niet gauw.
Om dus een deel te worden van de locale bevolking zul je je moeten verdiepen in de zaken die de gemeenschap levend houden. Dat varieert natuurlijk een beetje of je kinderen hebt, en of deze schoolgaand zijn of nog niet, of dat je alleen of met je partner bent. De taal leren gaat het makkelijkst door jezelf in het diepe te gooien en gewoon met mensen te gaan praten.
Als jij je best doet, dan merk ik dat de meeste Zweden wel bereid zijn om je te helpen met het leren van de taal. Ook is het belangrijk dat je ook thuis Zweeds gaat praten om zo echt vertrouwd te raken met de taal.