Ik ben begonnen om ook actief te zijn op sociale media. Daarover zal ik ook op een andere pagina meer vertellen. Veel fotowerk van mij, maar ook tekeningen in alle soorten en maten zult u vinden op bijvoorbeeld Instagram.

Daarnaast ben ik natuurlijk ook onder de naam Lappmark en mijn persoonlijke naam Angélique Broekman actief op Facebook. Op mijn Lappmark pagina vindt u ook alle bijdragen terug die ik doe op Instagram. Dus als u liever niet Instagram wil installeren, dan krijgt u daar ook alle foto's mee. 

Hetzelfde geldt overigens voor Twitter. Hoewel mijn Twitter toch meest Nederlands gebruikt wordt, zal ik van tijd tot tijd ook Zweedse tweets gaan plaatsen. De bedoeling is eigenlijk om voor Lappmark een eigen Twitteraccount te maken zoals ik ook op Facebook heb gedaan. Echter dit is nog niet het geval. Zodra dit gebeurt zult u het merken want ik kondig het natuurlijk aan op mijn persoonlijke Twitter, maar hier zullen de links veranderen en gaan verwijzen naar het Lappmark account. 

Omdat ik ook aanwezig ben op LinkedIn, zal ook daar in de toekomst meer de aandacht komen voor mijn interesse voor het biosfeer gebied Vindelälven- Juhttátahkka. Ook daar zal ik mijn kunst exposeren, en meer vertellen over mijn werkzaamheden als biosfeerambassadeur. Dit komt langzaam op gang en heeft vooral door de pandemie de nodige vertraging opgelopen. 

Als laatste noem ik Twitch. Ik heb daar inmiddels een account aangemaakt en de bedoeling is dat ik in de toekomst ga streamen op dit kanaal zodat u life mee kunt kijken als ik aan het werk ben. Dan zal ik ook vragen beantwoorden die u in de chat stelt. Maar zover is het nog niet, maar de basis is inmiddels gelegd. Ik verwacht niet dat ik voor juni 2022 mijn eerste lifestream ga maken op Twitch, maar we zullen wel zien misschien wordt het eerder, maar misschien ook later. Want mijn activiteit op Sociale Media hangt vooral af van mijn gezondheid. 

Kunst heeft altijd een ruime plaats gehad in mijn leven en ik hoop dat ik daar nog vele jaren van mag genieten. Alles begon min of meer met het schrijven van gedichten en korte verhalen. Daarna kwam als fotografie, en het bewerken van eigen materiaal in onze eigen doca.

Ik was altijd al geïnteresseerd in fotografie, maar vaak werd ik buitengesloten. Tot ik in 1981 voor het eerst alleen met mijn ouders op vakantie ging. Het was mijn vader die, tegen de wens van mijn moeder in, mij aan het werk zette met de camera. Ik denk dat hij wel degelijk mijn interesse heeft opgemerkt voor de fotografie. 

Het was het begin van mijn creatieve ontwikkeling. Het was ook in dat jaar dat ik begon met schrijven. Mijn verdriet maar ook mijn gelukkige momenten werden beschreven in korte verhalen of gedichten. Mijn enige veilige methode was mijn gedachten opschrijven zodat ik er niet over hoefde te praten. 

Het tekenen was er door de jaren heen wel eens, maar ik voelde me er nooit zeker mee. Ik vond mijn werk nooit goed genoeg om mezelf een kunstenares te mogen noemen. Mijn schrijfsels zijn te vinden op Gedichten en verhalen.

Ik zie nu wel in dat ik daar een einde aan moet maken. En dus ga ik mezelf voortaan wel zien als een kunstenares want diep in mijn hart weet ik dat ik een creatief persoon ben. Hoewel mijn creaties met de camera gemakkelijker zijn en me meer zelfvertrouwen geven wil ik me nu echt ook gaan toeleggen op andere kunst. En dat zal in diverse vormen gaan gebeuren. De Foto pagina's geven u een indruk van mijn fotowerk.

Was ik een aantal jaren geleden al begonnen met het tekenen met soft pastel, dit jaar heb ik dat dan ook eens geprobeerd op ander ruwer papier. Die papier is eigenlijk voor aquarellen maar ik vind het bijzonder geschikt voor mijn werk met pastel krijt. 

Inmiddels ben ik ook begonnen met het proberen van oil pastel krijt. Dat is een compleet nieuwe uitdaging voor mij en ik zal u dan ook meenemen op mijn reis door dit nieuwe land met nieuwe creaties en vooral ook nieuwe ontwikkelingen in mijn creatieve bestaan. 

Het oil pastel kreeg ik tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis in Östersund toen ik door toeval in quarantaine moest. Een verpleegster was nadat ze mij had geholpen ziek geworden en we wisten natuurlijk niet wie haar besmet had. Dus kwam ik in verplichte quarantaine. 

Om die dagen door te komen vroeg ik een kennis van mij die vlakbij woont of deze voor mij de stad in wilde gaan en mij wat tekenbenodigdheden wilde kopen zodat ik in plaats van gaten in de muur te tellen, creatief bezig kon zijn. Het papier was niet helemaal geweldig maar goed, het gaf me in elk geval de mogelijkheid om nieuwe dingen te proberen.

Bovenstaande tekening ontstond eind december/begin januari. Het was een probeersel dat uiteindelijk een van mijn mooiste creaties is geworden. Daarom werd het de achtergrond van mijn Valentijnsgedicht voor Johan. Zijn liefde voor mij, maar ook mijn liefde voor hem betekenen heel erg veel. 

Vertaald komt het hierop neer:

Valentijnsdag

Het is reeds 3269 dagen geleden

Mijn hart slaat echter al 8 jaar voor jou

Maar vandaag wil ik zeggen

Hoeveel ik jou waardeer

Jouw liefde betekent zoveel

Een knuffel in kamer of keuken

Het betekent zoveel voor mij

Daarvoor mijn geliefde Johan, dit gedicht

Zodat je weet, ik houd van jou

Niet alleen vandaag, maar 365 dagen per jaar

Kusjes en knuffels van mij

Ik houd van je 

Liefste

Angélique Celesta

Dit valentijnsgedicht ontstond doordat ik in de week voor valentijnsdag werd opgenomen in het ziekenhuis. Om toch te tonen hoe verbonden ik me voel met mijn liefde schreef ik dit gedicht. Het was niet helemaal makkelijk om te vertalen omdat bepaalde uitdrukkingen niet bestaan in het Nederlands. Daarnaast praat ik inmiddels al ruim 8 jaar de hele dag Zweeds en is ook mijn denken over gegaan naar het denken in de Zweedse taal. Met dank aan mijn Belgische vriend die het gedicht voor mij op de achtergrond zette en de plaatjes erbij zocht. Dankjewel Pierre!

Zoals hierboven al vermeld kwam ik tijdens mijn quarantaine in aanraking met oil pastel. Ik had toen eigenlijk aquarel potloden willen hebben, maar die waren in de stad niet voorradig en dus kreeg ik oil pastel. 

Het eerste dat je merkt is dat het inderdaad moeilijker te hanteren valt dan soft pastel. Je moet echt even oefenen met de druk op het krijt voor je het resultaat krijgt wat je in je hoofd hebt. Het is wel een beetje de vergelijken met de Wasco krijtjes die we vroeger op school hadden om mee te werken. 

Nadat je een schets met oil pastel gemaakt hebt kun je hem meer levend makend door met olie de kleuren te verdunnen. Je krijgt dan ook een soort aquarel resultaat, maar toch heel anders. Doordat het papier erg dun was waarop ik moest werken was mijn eerste uitdaging wel om te kijken hoe ik dit moest aanbrengen. Gelukkig had ik amandelolie gekocht juist voordat ik in quarantaine moest, dus ik had in elk geval olie. Dat scheelde al een heleboel. Een penseel had ik niet, maar een papieren washandje deed de truc ook. Dat was wel leuk om te ontdekken. 

Hoewel ik in het ziekenhuis dus zowel A3 als A4 formaat schetspapier kreeg, begin ik nu toch met het kleinste formaat. Dat geeft me op dat moment het meeste vertrouwen. Maar het begint aan alle kanten te kriebelen om ook met groter papier aan de slag te gaan. 

Omdat dit heel dun papier is, zal ik daarop waarschijnlijk alleen gaan schetsen. Want als dat papier vochtig wordt van water of olie dan beschadigen de bladen die eronder liggen. Of ik moet het papier eerst los maken en dan wordt het moeilijker om het papier te bewerken met water of olie. 

Misschien moet ik toch een bord aanschaffen en wat schilderstape, maar dat is iets voor de toekomst. Op dit moment wil ik me toch het meeste richten op zaken die zo min mogelijk ruimte innemen in huis omdat we niet echt veel plaats hebben om echt iets op te stellen. 

Bij de Dollarstore vind ik tot mijn verbazing speciaal papier voor oil pastel of acrylverf. Dat laatste trekt me helemaal niet. Maar de oil pastel is wel iets dat ik in de toekomst verder wil uitwerken. Deze kleine tekening geeft wel aan dat er veel mogelijkheden zijn aangaande oil pastel. 

Toch denk ik dat ik voorlopig toch eerst de aquarel potloden wil uitproberen. Daar heb ik al eens mee gewerkt, maar dat setje was zo klein dat het moeilijk was om er echt mee te werken. Inmiddels zijn een set met 36 kleuren besteld en ik kan niet wachten tot ze aankomen hier. 

Eenmaal thuis uit het ziekenhuis ging ik op zoek naar de door mij gezochte aquarel potloden. Ik zag de potloden bij een Deense webshop die ook in Zweden levert. De prijs was ook nog eens interessant en dus bestelde ik ze. 

Een week later kwam het pakketje. Ik begon meteen met testen, maar ik vond dat de potloden niet erg prettig reageerden als ik het getekende vochtig maakte met een penseel. Toen keek ik nog eens goed op de verpakking en zag dat er gewone potloden waren geleverd. 

Ik belde de firma op omdat ik het gevoel had dat er een fout in het bestelsysteem zat. En dat was inderdaad het geval. Ik mocht de potloden houden en ze zouden de bestelde potloden nasturen. Ze kwamen een paar dagen later. 

Ondertussen ging ik aan de slag met een mandala op A3 formaat. Dat gaf een rustgevend gevoel. Het maakte de tijd om te wachten op de aquarel potloden ook korter. Het begin was een beetje onwennig omdat het zo nieuw was om opnieuw met kleurenpotloden te beginnen. 

Tijdens mijn laatste ziekenhuisopname was ik helaas weer in een periode gekomen met flashbacks, sinds ik thuis was gekomen waren de nachtmerries wel weer weg. Helaas bleven de flashbacks komen. En het werken met kleurenpotloden was er de oorzaak van dat ik opnieuw de periode doormaakte waarin ik in grote strijd raakte met mijn tekenleraar op het voortgezet onderwijs. 

Ik mocht niet met de door mij gewenste kleuren werken. Alles moest hard en fel zijn. Terwijl ik juist van zachte kleuren houdt. Dat probeerde ik los te laten met deze mandala. Het kostte me een aantal dagen maar uiteindelijk kreeg ik het gevoel onder controle en kon ik de oude pijn loslaten. 

Daarna was de mandala ook vrij snel klaar. Nu alleen wachten op een nieuwe uitdaging. Ik weet nog niet wat ik ga doen met de gewone potloden, maar ik krijg er wel zin in om ook daarmee te gaan werken. 

Ik heb al eens een klein setje potloden gekocht van Faber Castell waarmee je uiteindelijk een aquareleffect verkreeg, maar het kleurenpalet was te klein om er echt wat mee te kunnen doen. De potloden raakten zoek tijdens een van de vele verhuizingen en dus heb ik besloten om eens te gaan kijken naar dit deel van mijn interesse. 

Op internet vond ik een mooie set van Bruynzeel met een veel ruimer palet, namelijk 36 kleuren. Nu ga ik dus echt een sprong in het diepe nemen. Want ik wil toch voor de zomer kijken of ik ergens kan exposeren. Konst i kvarnen in Vindeln is nu te ver weg om mee te beginnen dus ik zal moeten gaan kijken naar de mogelijkheden dichter bij huis. 

Ik moet nog een beetje geduld hebben want ik kreeg de verkeerde potloden opgestuurd. Dus ja, dan maar wachten tot de volgende leverantie komt. Ondertussen kan ik de andere potloden gewoon gebruiken omdat ik die mag houden. Tot service van Computer Salg. Daar gaan we in de toekomst wel meer bestellen. Een goede klantenservice is veel waard. 

Misschien moet ik eens gaan praten op het gemeentehuis, dat zou een enorme stap voortwaards zijn. Ergens moet ik beginnen en dat is dan wel met het testen van tekenen en schilderen met aquarel potloden. Ik heb er in elk geval heel veel zin in. Als straks de zon zich meer laat zien en de bossen rondom Sveg ontdooien van hun laag sneeuw en ijs, wil ik weer gaan fotograferen, maar ook gaan tekenen buiten. Daarvoor lijkt het me ideaal om te kunnen tekenen buiten en daarna thuis de kleuren uit te werken met behulp van water. 

Het resultaat van de tekening hiernaast ziet u hieronder. Het is een zoeken naar waar je de kleuren met een penseel en water bewerken en waar niet. Het is een leuk spel dat ook leuk is voor kinderen die graag willen schilderen, zonder de rommel van verftubes en palet.  

Ik vond een poosje terug een oud kunstwerkje. Schilderingen gemaakt door acrylverf op papier te druppelen en dan dubbel te vouwen. Nu had ik mooi aquarel papier A5. 300 grams. Laat zich nog net goed vouwen. Ik maakte een proefdruk en dat werd geweldig. Wel werk ik nu met temperaverf en vaak met de variant met metallic. Er is nu een serie van 50 klaar.

Nu ga ik deze inscannen zodat ze verkocht kunnen worden. Ze kunnen als schilderijtjes gebruikt worden of als kaart om te versturen. Als dat een beetje gaat lopen dan ga ik nog een tweede serie maken. De eerste is al verkocht. Mijn vriendin Marcela heeft de eer. Het eerste schilderijtje is inmiddels op weg naar Zwitserland. Nu maar eens gaan bedenken hoe ik deze kaarten de wereld in ga helpen. Want voor het opstarten van mijn webshop is het nog veel te vroeg.