Ik was als klein kind al gefascineerd door de foto's die mijn ouders en mijn zusje maakten. Ik vond het geweldig om de afdrukken te bekijken en kon uren toekijken in de doca.
Vanaf 1981 mocht ik zelf gaan fotograferen met de Praktika MTL van mijn ouders. We waren op vakantie in Zwitserland. De eerste foto die ik maakte was van een rode trein op de berghelling in het kanton Tessin.
Zo kwam ook mijn interesse voor treinen verder op gang. Ik was gek op de fel gekleurde treinen in het prachtige berglandschap. Ik vind het geweldig om opnamen van de natuur of portretten in de natuur te maken.
Ook de plaatjes zoals hiernaast, de combinatie natuur en kinderen vind ik geweldig. Het is ook een hele uitdaging daar iets moois van te maken. Deze foto is gemaakt bij het kampeerterrein van de NCC in Zeewolde in de NoordOostpolder. Vlak bij de achteruitgang kun je hier naar de oever van het water lopen.
Glenn staat bij de wegwijzers voor het fietsverkeer. Herfst 2000.
Ik heb tot 2005 altijd met spiegelreflexcamera's gefotografeerd. Ik vind het heerlijk om te spelen met de mogelijkheden van het instellen van eigen keuzes betreffende diafragma en sluitertijd. Elke foto word op die manier een uitdaging. Juist om datgene vast te leggen wat je in je hoofd ziet.
De Praktika MTL werd na een tijdje omgeruild voor een MTL 3. Met die camera hebben we meer ellende gehad dan plezier. Keer op keer was er wel iets mee aan de hand. Daarom werd hij al snel vervangen door de MTL 5.
Deze laatste Praktika heb ik lang gebruikt. In de loop der tijd had ik met mijn vader er diverse lenzen voor verzameld zodat we er echt van alles mee konden. Van macro tot super tele.
De eerste camera die ik zelf heb gekocht was een Canon AV-1. Een gebruikte camera waar ik heel veel plezier van heb gehad.
Tot slot kocht ik mijn laatste spiegelreflexcamera, een Minolta 505 si. Hier heb ik heel veel mee gefotografeerd. Uiteindelijk ben ik ook vanwege de hoge kosten van kleurenfoto's min of meer overgestapt naar digitale fotografie. Mijn grote wens is het om een spiegelreflex digitale camera te kunnen aanschaffen. Voorlopig doe ik het met veel minder dan ik eigenlijk wens, maar ik kan zo wel veel meer met mijn foto's doen.
Mijn eerste digitale toestel was een Trust met slechts 700.000 pixels. Het was een van de eerste betaalbare toestellen en we gebruikten hem naast de gewone camera. Zijn grote nadeel was dat hij batterijen vrat bij het leven. Een dagje fotograferen kostte je gemakkelijk 16 batterijen. En dan alleen nog als je geen flits gebruikte. Deed je dat wel dan kon je de batterijen niet aanslepen. Hij ging echter ook op oplaadbare batterijen en dan kon je er wel lekker mee weg komen.
Nu werk ik met een uitgebreidere digitale camera. Helaas voldoet deze kwalitatief niet zo goed aan de verwachtingen. Daarom wil ik nu toch op zoek gaan naar een andere camera. Hopelijk vind ik nu ene die wel aan mijn verwachtingen kan voldoen.
Voor mijn ex-man heb ik in 2007 een kodak camera gekocht voor zijn verjaardag. Het is een C340 met een printerstation waarmee foto's uitgeprint kunnen worden op fotokwaliteit. Dat lijkt ons wel leuk voor de vakantie. De camera pik ik natuurlijk een beetje in tot ik een eigen digitale spiegelreflexcamera krijg. Later gaf ik hem een samsung waarmee ook gemakkelijk een video gemaakt kon worden. Het was echter niet besteed aan hem. Hij heeft geen enkele camera ooit echt willen gebruiken.
De vakantiefoto's zijn geslaagd. We hebben onderweg zo nu en dan ene uitgeprint zodat we toen we thuiskwamen al een klein beetje konden laten zien waar we waren geweest. Het is natuurlijk geen camera die je kan vergelijken met een spiegelreflex, maar het resultaat is leuk.
Mijn eerste Nikon was feitelijk een D700 welke zeer goed resultaat gaf maar welke ik moest verkopen om persoonlijke redenen. Nu ben ik opnieuw actief met een Nikon, een D 3100 dit keer. Een instap camera die beslist niet kan wat de D700 kon, maar ik ben er zielsgelukkig mee. Nu voel ik me weer compleet met een camera in de auto als we onder weg zijn.
Trust digitale camera
Aanvankelijk kwam ik niet echt op gang met deze camera. Misschien te weinig vertrouwen in het hele digitale gebeuren. Ik weet het niet. De eerste keer dat ik er echt vol voor ging was tijdens de parade in Aachen in 2000. Zwart-wit in mijn gewone analoge camera en voor het eerst de kleurenbeelden met de kleine Trust.
Volledig verrast over de resultaten ging vanaf dat moment de kleine rakker mee op expeditie. Ook de kinderen konden hier leuke foto's mee maken en dat maakte het fotoplezier alleen maar groter.
Zelf nam ik hem graag mee naar evenementen waar ik naar toe ging. Zoals deze foto genomen op de open dag van DB Hbf Aachen. Toch was hij kwalitatief niet de beste, maar als je een vaste hand had kon je er echt leuke foto's mee maken.
Ik heb hem vanwege zijn formaat vaak met me mee gehad als reserve camera, naast mijn normale spiegelreflexcamera. Een filmpje was met 36 opnamen vol, dit digitale wondertje kon op zijn SD kaart ongeveer 700 foto's opslaan. Maar natuurlijk wast hst logisch dat door de snelle ontwikkelingen deze camera al heel snel overboden zou worden.
Echter al die nieuwkomers hadden een dusdanig hoge prijs dat deze nog lang mijn kameraadje is geweest.
Kodak C340 met mobiele printer
De Kodak C340 was eigenlijk een present voor mijn toenmalige partner. Maar aangezien deze weinig tot helemaal geen interesse toonde in het gebruik van deze camera besloot ik zelf deze te gaan gebruiken als extra camera. De resultaten zijn verbluffend.
Prachtige resultaten zelfs vanuit de rijdende auto zoals de foto hierboven bewijst. Maar ook de tele werkte perfect. Het nevenstaande beeld is een tele opname genomen vanuit het restaurant op de pashoogte van de Nufenenpass met zicht op de Walliser en Berner Alpen.
Het leuke van deze camera was wel dat hij een kleine printer had waarop de camera kon worden aangesloten. Zo kon men direct een foto uitprinten nadat men deze had gemaakt. Van deze functie heb ik tijdens onze reizen veel gebruik gemaakt. Leuk om een foto als presentje af te geven aan iemand, of nog leuker, om er adres stickers op te plakken en dan als handgemaakte ansichtkaart versturen.
Leuker nog als erop moeten om een juist passende ansichtkaart te vinden voor precies dat wat je wilt laten zien. Want de meeste ansichten zijn toch wel gemaakt met behulp van hulpmiddelen.
De Canon EOS 1000D
Dit was de eerste nieuwe camera die ik kocht. De Minolta was een tweedehands camera. Een aanschaf waar ik eigenlijk altijd spijt van heb gehad. Niet dat het een slechte camera was, maar omdat ik diep in mijn hart een Nikon had willen aanschaffen. Ik had vaker een Nikon geleend en daar boekte ik fantastische resultaten mee. De prijs was uiteindelijk toch de beslissende factor en achteraf gezien was het gewoon beter geweest als ik ofwel voor een tweedehands Nikon was gegaan ofwel iets langer had gespaard voor een nieuwe.
Toch heb ik wel veel mooie foto's gemaakt met de canon camera. Alleen heb ik nooit veel extra voor deze camera aan willen schaffen omdat het voor mij duidelijk was dat ik toch over zou stappen naar een Nikon. Dat was slechts een kwestie van tijd.
De enige aanschaf die ik voor deze camera deed was een zoomlens 18-200 van tamron. Met deze lens was ik zeer content en deze stond dan ook vrijwel altijs standaard op mijn camera. Op korte trips had ik vaak niet eens de standaardlens bij me. Deze lens gaf prachtige beelden zowel dichtbij als veraf.
De Nikon is mijn lievelingscamera geweest en het deed pijn om hem te verkopen. Maar mijn scheiding moest ergens van betaald worden en veel andere dingen had ik niet om te verkopen. Dus offerde ik mijn camera op voor mijn vrijheid. Toch heb ik genoten van deze camera en mijn grote wens is en blijft om ooit weer een Nikon D serie aan te schaffen. Het kan alleen wel een tijdje duren voor daar een budget voor is. Voorlopig doe ik het met zijn opvolger. De Nikon D 3100.
Op een gegeven moment had ik de kans om een Nikon D 3100 over te nemen van iemand die hem had geadverteerd op een website voor tweedehands verkopen. Het was een goede keus, ook al heeft de camera wel wat zaken waar wat op aan te merken valt. Met name de handmatige instellingen geven niet de gewenste resultaten, terwijl de automatische functie dat wel doet. Dat is jammer, maar het is op te lossen met een correctie op de computer. Dus voorlopig is hij mijn kameraadje als ik naar buiten ga om te fotograferen.
Zoals gezegd begon ik met fotograferen onder het toeziende oog van mijn vader. Het gebruik van de doka bleef lang een droom, maar ik mocht wel meekijken met pappa. Later zou ik nog een paar jaar zelf zwart/wit fotografie doen en zelf ontwikkelen en afdrukken.
Nu ben ik wel heel blij met de digitale mogelijkheden. Het scheelt een hoop kosten, film, ontwikkelkosten, afdrukkosten heb je eigenlijk niet meer. Foto's zijn mooi te presenteren met een digitale fotolijst.
Sinds 2017 ben ik ook begonnen om mijn foto's te delen om ViewBug. Dat is heel erg leuk omdat je wordt gestimuleerd door andere amateur fotografen.
De komende tijd zal ik langzaam gaan sparen voor wat extra lenzen voor deze camera omdat deze ook te gebruiken zijn op een andere Nikon camera. Verder wil ik weer een goed lichtgewicht statief hebben en vooral heel veel plezier in het fotograferen.
Video is niet mijn favoriet, maar toch wel leuk. Dus gaan we gaandeweg proberen met het mobieltje wat uit te proberen. Het zal wel een tijdje duren voor we er echt grip op krijgen, maar dat geeft niet. Hier onder een paar probeersels.