Vanaf 1984 tot 1988 ben ik lid geweest van het IVN in de regio Montferland. Ik heb vele wandelingen gemaakt onder leiding van gidsen van het IVN door dit prachtige natuurschoon.

Daarnaast heb ik ook meegedaan aan de zogeheten onderhoudswerkzaamheden om de natuur in stand te kunnen houden.

Na mijn verhuizing in 1988 naar Amersfoort ben ik gestopt met het IVN omdat ik er geen tijd meer voor had naast mijn studie en andere hobby's.

Maar bloed kruipt waar het niet kruipen kan en dus kwam ik in 2006 weer in contact met het IVN omdat mijn zoon bij het het jeugd-IVN wilde. Vanaf dat moment ben ik zelf ook weer lid geworden van het IVN. Hier op deze pagina zullen we niet alleen activiteiten van het IVN beschrijven, maar ik zal ook proberen hier wat meer te vertellen over de natuurgebieden in deze regio.

In de zomer van 2006 zijn we ook begonnen het Naturpark Brüggen te verkennen. Veel foto's heb ik nog niet, maar dat komt later nog wel. Het is eenvoudig vanuit Nederland te bereiken met de fiets of te voet via de Witte Steen in Reuver en met de auto door de bewegwijzering in Brüggen te volgen naar het naturpark. Hier leest u er meer over.

Het natuurgebied is een voormalig militair terrein. Veel oude wegen zijn nog van die tijd. Hoewel het allemaal nogal rechtlijnig is, is het er prachtig. We hebben al hele kuddes herten en reeën gezien. Soms ook kleine groepjes bokken met prachtige geweien.

Voorlopig zult u hier ook foto's kunnen bekijken die ik maak van boerderijen en andere dingen die deze regio aantrekkelijk maken om te wandelen en te fietsen.

Op 10 maart 2007 was er een werkdag voor de jeugd-IVN in Helden. Het was vroeg opstaan en de dag van te voren regende het pijpestelen dus hebben we ons maar gekleed in overal en laarzen. Om 8.30 u vertrok ik samen met Gavin naar het IVN-gebouw in Helden. We waren de eersten, dus goed op tijd. Gelukkig kwam het zonnetje direct al te voorschijn.

Rond 8.45 u vertrok de groep met de auto's naar het Kwistbeekdal. Ik ging vast vooruit op mijn scootmobiel. Vlak voor het natuurgebied werd ik ingehaald zodat ik vanaf dat moment nog slechts de sporen hoefde te volgen.

Het was inderdaad drassig, maar ik kon tot vlakbij het werkgebied komen. Eerst kwam er de uitleg van de werkgroep over wat er moest gebeuren en waarom. Het doel van deze morgen was het vrijmaken van de omgeving van de poel. Hiervoor moesten boompjes worden omgezaagd en struiken worden weggeknipt.

In kleine groepjes gingen de jeugdleden onderleiding van een werkgroeplid aan het werk. Eerst over een klein beekje en daarna het bosje in op weg naar de poel. Daar werd het gereedschap uitgereikt en kon de noeste arbeid beginnen.

Als iedereen een snoeischaar of zaag heeft kan het werk beginnen. Om de poel meer kans te geven om zich te ontwikkelen moeten er bomen omgezaagd worden en struiken verwijderd. Op die manier kan de poel voldoende zonlicht krjigen die het nodig heeft om een goede voedingsbodem te zijn voor flora en fauna.

En zo nu en dan gaan de voetjes ook het water in. Want er moet zoveel mogelijk hout verwijderd worden uit de oevers en de poel. Ook het riet in de poel moet eraf. Maar eerst de bomen en boompjes om dichterbij de waterkant te komen

De zachte winter maakt ook slachtoffers. De warme dagen van de eerste week van maart zijn deze kikkers fataal geworden. Ze waren uit hun winteronderkomen te voorschijn gekomen en zijn de afgelopen nacht tijdens de nachtvorst doodgevroren.

Het hout en de bomen worden weggesleept en op een houtwal gelegd. Ook dat is een heel karwei. Zo heeft het verwijderde hout toch nog weer een functie voor de natuur.

Helaas moet ik het dan voor gezien houden en laat ik de werkers achter. Ik ga nog even een rondje door het Kwistbeekdal rijden om hier en daar nog wat foto's te maken. Het is prachtig weer en daar wil ik even van profiteren. Nu kan ik ook nog wat meer de nieuwe fotocamera van papa uitproberen.