In 2007 hebben we voor het eerst samen een huisje gehuurd in Tessin. Het vaak warmste kanton van Zwitserland. Vroeger heb ik hier ook wel gekampeerd. De vakantie op de alp bij Giornico is ons
prima bevallen en we zullen waarschijnlijk nog wel weer terugkeren naar dit mooie plekje Zwitserland.
Iets over de Alpen
Geologisch gezien is het alpengebied een heel erg jong gebergte. Het is vrij recent ontstaan. De Alpen zijn het resultaat van botsing tussen het Euraziatische en Afrikaanse continent. Door de
bewegingen van de aardkorst werden vele diepe aardlagen eerst krachtig samengedrukt, vervolgens werden de lagen geplooid en over elkaar geschoven. Uiteindelijk kwam het gesteente omhoog. De
Alpen dus eigenlijk een soort van kreukelzone tussen twee continenten.
Het proces van plooien en verschuiven noemen we de orogenese. Deze vond plaats in verschillende fasen. Het begin was zo'n 80 miljoen jaar geleden in het Boven-Krijt. De opeengestapelde
aardlagen werden samengeperst tot verschillende pakketten. De pakketten kantelden en werden vanuit de zuidelijke richting omhooggestuwd. Hierdoor kwam de Ardriatische schol geleidelijk aan
naar boven. Zo'n 65 tot 53 miljoen jaar geleden, in het Paleoceen, was de aardkorst weinig in beweging. Maar na deze rustpauze begon het proces van indeuken en uitstulpen opnieuw op gang in
het Eoceen (de periode van 53 tot 37 miljoenjaar geleden). Vanuit het zuidoosten werd de opwaartse druk steeds groter en groter. De basis van de nog jonge bergketen boog en steeg het sterkste
in het noordwesten. De dekbladen kwamen zowel in horizontale als verticale richting veel schever te liggen.
In de periode van 37 tot 26 miljoen jaar geleden, het Oligoceen, begonnen grote delen van elkaar af te glijden. Sommige brokstukken verschoven wel meer als 100 km. Ook werd de aardkorst in
deze periode ernstig aangetast door erosie.Nu brak de neo-alpiene fase aan. De grote klap voor de continentale botsing. De niet verschoven restanten van de dekbladen werden onder de grootse
druk omhoog gestuwd tot zeer grote hoogten. De oude stollingsgesteenten en sedimenten die hieronder waren gelegen verpletterden. Onder hoge druk en temperatuur veranderden zij in metamorfe
gesteenten met een geheel andere samenstelling en structuur. Op diverse plaatsen vloeide er magma langs de breuken naar boven, dit koelde onderweg af, verhardde en deed nieuwe
granietgesteenten ontstaan. De opheffing van het hooggebergte zette zich voort in de periode van het Mioceen en Plioceen, zo'n 26 tot 2 miljoen jaar geleden. Langzaam verminderde de opwaartse
druk en de deformatie van de aardkorst ging stukken langzamer. De vorming van de metamorfe gesteenten ging evenwel gewoon door. Hierdoor kwam het Alpengebied nog verder omhoog.
Tegenwoordig is de opheffing bijna tot stilstand gekomen. Gletsjers en rivieren hebben een landschap van bergen en dalen gevormd. Constant wordt het aardoppervlak verder aangetast en
uitgesleten. De Alpen zijn dus een heel erg jong gebergte waarbij het nog miljoenen jaren zal duren eer dit weer door erosie is afgevlakt.
Bergwandelen
Bergwandelen hebben we tot op grote hoogten gedaan. Zonder gids zijn we echter nooit sneeuwvlaktes overgestoken. Dergelijke alpine trajecten durfde mijn vader in verband met zijn
slechtziendheid niet aan. Toch hebben we vaak tot op 3000 m gewandeld.
Toen ik wat ouder werd mocht ik ook met mijn vriendin mee als zij een trektocht ging maken met een huttenovernachting. Dat vond ik geweldig. Die zonsondergang en zonsopgang op grote hoogte
beleven. Dat is toch heel iets anders dan wanneer je je in het dal bevindt of op het Nederlandse platteland. De herinneringen blijven, ook al zijn de contacten verloren gegaan met de mensen
waarmee ik in mijn jeugd vele tochten gemaakt heb.
Eenmalig heb ik een top beklommen en wel die van de Weissmiess. Ik moet eerlijk bekennen dat het fascinerend was, maar wat mij betreft was het eens en nooit meer. Toch is het een ervaring die
ik nooit had willen missen. Eigenlijk heb ik twee toppen beklommen en de tweede was een paar jaar na de eerste. Het ging toen om een overnachting in Rigusio Regina Margherita. Deze hut staat echter op de top van de signaalkuppe. Het is een uitdaging maar niet ene waarin je zonder voorbereiding kunt
beginnen. Als u dergelijke tochten wilt gaan ondernemen raad ik u sterk aan om in het begin in ieder geval onder begeleiding van een gids te wandelen. Deze kan ook beoordelen of uw uitrusting
voldoende is.
Ervaring opdoen is een vereiste als men hoge alpine tochten wilt gaan ondernemen. Het gebruik van gondels is wellicht gemeengoed geworden, toch is het vaak voor uw lijf beter om de hoogte te
overwinnen door langzaam omhoog te wandelen. Zelf vind ik de afdaling erger dan de klim. De afdaling kent ook meer gevaren. Omhoog ben je je meer bewust van waar je je voeten neerzet, terwijl
men tijdens de afdaling je hele lichaamsgewicht moet tegenhouden om niet op hol te slaan. En dus ten val te komen. Ten val komen staat in veel gevallen gelijk met ernstig lichamelijk letsel
dat vaak de dood tot gevolg heeft. Niet om u bang te maken, maar het is gewoon een feit dat op de meeste topbeklimmingen de doden vaak vallen tijdens de afdaling.
Verken Zwitserland op mijn site
Laat u meevoeren over prachtige spoorlijnen en door de schitterende natuur. Informatie over mijn favoriete kantons treft u aan door op de links boven aan de pagina te klikken.