Woendagavond, de 6de februari bereikte de eigenaresse van dit noodonderkomen een trieste mededeling. Peter Schwitter (naturgefahrenbeobachter u Chef Regionaler Sigerheitsdienst Aletsch) ontdekte het geheel geruineerde noodbiwak en stelde Sektion Diablerets op de hoogte van het feit dat de hut volledig met de grond gelijk gemaakt is door een lawine. 

Volgens informatie op de site van de hut waren er op het moment van de lawine geen mensen in of in de nabijheid van de hut. Zij zijn  heel dankbaar dat er geen mensen gewond geraakt of gedood zijn toen deze lawine naar beneden kwam. 

Hoewel de sektie inmiddels wel een kijkje heeft kunnen bij de fundamenten van de overblijfselen van de hut zijn er nog geen besluiten genomen of het biwak herbouwd wordt en zo ja, wanneer. 

Tijdens een routinetocht om sneeuwprofielen vast te stellen ondekte Peter en zijn team dat er iets mis was. Met een Reko-vlucht is toen vastgesteld dat het Mittelaletschbiwak volledig door een lawine verwoest was. 

Volgens het hoofd van de regionale veiligheidsdienst is het moeilijk vast te stellen wanneer de lawine precies naar beneden is gekomen. Het vermoeden bestaat dat dit gebeurd moet zijn op 13de of 14de januari 2019. Het startpunt van de lawine heeft waarschijnlijk aan de voet van de westelijke helling van de Dreieckhorn gelegen. Het was in ieder geval nauwelijks zichtbaar. De plaats van het biwak achter een rotsrichel gold lang als erg veilig. De hut had volgens Peter Schwitter al heel veel strenge winters overleefd, zoals bijvoorbeeld de lawinewinter van 1999. Dat juist in een vrij sneeuwarme winter als die van 2018/19 het biwak verloren ging, mag heel bijzonder genoemd worden. 

Het onderkomen was nooit "bewirtet", er was dus geen gastheer/gastvrouw aanwezig. Klimmers of in de winter liefhebbers van skitouren, moesten in het onderkomen zelf hun potje koken. Er waren 13 bedden maar soms sliepen er wel 20  mensen in het biwak. Met nog eens een tiental bergsporters buiten in eigen onderkomens. Het in 1973 gebouwde biwak werd veel gebruikt. Zelf bezocht ik het voor het eerst in 1980 tijdens een van mijn eerste hoogtouren waarbij ik een nacht boven zou blijven. Het toen nog heel nieuwe onderkomen was toen al heel populair. 

Na de mededeling van Peter Schwitter was de afdeling SAC-CAS Sektion Diablerets als het ware in shock. Een paar weken voor de aanvang van het werkelijke skitourenseizoen restte hun niets anders dan de achterban informeren. Medio augustus 2019 is er nog geen besluit gevallen over wat te doen. Herbouwen of niet. Houd daarom vooral de site van de eigenaar in de gaten. Zou het tot nieuwbouw komen dan is uw financiële bijdrage hieraan meer dan welkom. Wilt u naar aanleiding van het lezen van deze pagina al vast iets betekenen? Wordt dan lid van de alpenvereniging SAC-CAS.