Het kanton Wallis

Het oude hospiz op de Simplonpass in Wallis.
Hospiz Simplonpass

 

Mijn eerste herinneringen aan Zwitserland betreffen het kanton Wallis. Tijdens de bezoeken aan Tessin was ik nog te klein onder er iets van te herinneren. Natuurlijk hebben we al herinneringen van oude foto's en zo. Helaas zijn deze allemaal verloren gegaan in het hoge water en in de woede van mijn moeder.

Op de foto hiernaast ziet u het Hospiz dat is gebouwd op de pashoogte van de Simplonpas. Van hieruit hebben wij vele wandelingen gemaakt op grote hoogte.

We begonnen kanton Wallis te verkennen vanuit Brig. we vonden een camping even buiten de plaats in Ried-Brig. De camping lag aan het begin van de Simplonpas. Van hieruit hebben we veel gewandeld naar onder andere Roswald.

Inleiding

Wallis is na Graubünden en Bern het grootste kanton van Zwitserland. Het word gevormd door het brede dal van de jonge Rhône. Het dal wordt aan beide zeiden begrenst door een aantal van de hoogste toppen van Zwitserland en zelfs van Europa. Zo ligt in het Matterdal, een zijdal van het grote Rhônedal bij Visp, de hoogste berg van Zwitserland de Dufourspitze. Toch is de bekendste berg de Matterhorn. Deze ligt nabij de Dufourspitze in het zelfde Matterdal.

In totaal overschrijden meer als 50 toppen in Wallis de hoogte van 4000 m. Naast de Matterhorn kent Wallis ook nog andere zeer bekende bergen zoals de Jungfrau, Mönch en Finsteraarhorn die in het noorden van het kanton zijn gelegen. In het zuiden liggen ook nog de bekende Dent Blanche en de Weisshorn, de laatste was mijn eerste topbeklimming. De video hieronder wijst u deze mooie bergbeklimming in Wallis. De grote Aletschgletscher loopt voor een groot deel evenwijdig aan het Rhônedal en staat inmiddels op de lijst van wereldnatuurerfenissen van de Unesco.

Mijn topbeklimmingen

Weissmies, Weisshorn, Piz Languard

We praatten er al een paar jaar over. Toch was ik degene die de rem er eigenlijk op hield. Ik heb een gruwelijke hekel aan sneeuwvelden in de zomer. Terwijl ik in de winter geen genoeg kan krijgen van sneeuw. Of het te maken heeft met de sneeuwbrug die ik ooit heb zien instorten terwijl een groep mensen erover ging, wellicht, in ieder geval ik heb groot respect voor sneeuw in de zomer. Het oversteken van gletschers is dan ook niet iets dat ik met plezier gedaan heb. Al hoewel ik het met het juiste materiaal en goede gidsen wel bereid was om te doen. 

De Weissmiess is een eenvoudige berg waar aan de beklimming niet veel bijzonders te ontdekken is. De normale route vergt wel de nodige alpine ervaring en uitrusting, aan de andere kant is het geen Mount Everest. Mijn vriendin was al jaren aan het "zeuren" om een eigen topbeklimming zonder haar ouders. Door te gaan klimmen met haar oudere neven hoopte zij de toestemming te krijgen. Maar de eerste horde was wel dat ik mee zou mogen en dat was een verhaal apart. Uiteindelijk kwamen mijn bergtoichten op jonge leeftijd op gang doordat mijn vader in zag dat ik zowel met ervaren mensen onderweg zou zijn, als ook zelf de nodige ervaring had opgedaan. 

We begonnen met een tocht van Roswald naar Binn. Zowel de tocht Roswald Saflischpass als Binn Heilig Kreuz Saflisch Hütte, hadden we meermaals gelopen. Wat kan er mis gaan? Een heleboel, maar we waren getraind en goed voorbereid. Dus in 1982 reiste ik per trein naar Zwitserland. Mijn ouders waren om de een of andere reden in Nederland gebleven, maar toen de uitnodiging kwam, zette mijn vader door. Ik mocht. Dus mijn rugzak ging bepakt en bezakt mee. Op mijn rug een bepakking van 18 kg was toen best een opgave, maar ik had er het hele jaar door mee getraind. 

In Basel stond mijn vriendin op het perron om me te vergezellen op het laatste deel van de reis. Basel via Bern en Lausanne naar Brig. We kwamen aan laat in de middag en haar vader haalde ons op bij het station zodat we niet op de bus hoefde te wachten. De eerste 3 dagen gebruikte ik om te wennen aan de hoogte en maakten we wat korte tochten van de camping van haar ouders naar de kapel en dan naar het dorp waar ze in de winter woonden. De dag erna gingen we de trap op zoals we de klim aan de andere kant van het dal noemden. De klim was heftig en de afdaling lang. Echt zaak om dus vooral tijdens de afdaling niet te verzuren. 

Dag 3 was een rustdag die we op de simplonpashoogte doorbrachten. Een korte tocht en daarna met de bus naar Ried Brig. We besloten om die avond  nog naar Roswald te lopen en daar in onze tenten te overnachten. Mijn vriendin had familie met een chalet daar en we konden daar de keuken en badkamer gebruiken. We hoefden onze reserves niet aan te spreken. Het was een wandeling van een dik uur vanaf Ried Brig. Maar een wandeling die ik haast met gesloten ogen zou kunnen maken. Al sinds 1976 maakte ik de klim of afdaling vaak met mijn zus. De gondel lieten we voor wat het was. 

De volgende morgen begonnen we al vroeg aan onze beklimming naar de Saflischpass. De tocht is op zich niet zwaar. Behalve dan de laatste 200 m. Maar er komen geen echte alpine toeren bij om de hoek kijken. We bereikten de pashoogte rond 11 uur in de ochtend. We besloten om niet daar al te lunchen, maar liepen door tot we bij de Saflisch Hütte kwamen. Daar maakten we onze lunch klaar en vandaar begint de echte afdaling naar Binn. 

Hoewel ik met mijn ouders nooit de goede weg had kunnen vinden naar Heilig Kreuz ging alles van een leien dakje en voor 16 uur bereikten we de camping in Binn. We sloegen onze tenten op en maakten onze maaltijd klaar. We bespraken wat we meer zouden kunnen doen en we besloten de volgende dag een bezoek te brengen aan de plaats waar veel mensen gaan zoeken naar kristallen. Dat is niet bepaald mijn hobby, maar zo met een groepje was het een leuk uitje. 

Daags erna gingen we afdalen van Binn naar Fiesch of Ernen. Welke van de twee zouden we onderweg besluiten. Van daar zouden we dan met de trein terug gaan naar Brig en dan met de bus terug naar de camping van de ouders van mijn vriendin. Ik had 2 weken en de rest van de tijd verkenden we meest het Saasdal en het Matterdal. De laatste met de prachtige uitzichten op de Matterhorn. 

In 1983 besloten we om toch maar eens naar de Weissmiess Hütte te wandelen. Een prachtige tocht die voor iedereen goed is te doen. Het eindigde erin dat we na 2 dagen in de hut, toch naar de top gingen. Al zei ik er wel bij dat ik niet mee zou gaan de laatste 300 hoogte meters. Ik had beter moeten weten, maar daar legden ze zich onderweg niet bij neer. Wel legden we zoveel mogelijk gewicht af voor die laatste ruk naar de top. Omdat we via dezelfde weg terug zouden gaan konden we dit makkelijk doen. Dus met de belofte dat ze me over de trap zouden helpen, vooral bij de afdaling, ging ik toch mee. 

Het was een prachtige ervaring en voor mij ene die genoeg was voor mijn leven. Daar was mijn vriendengroep het niet echt mee eens. En hoewel het een aantal jaren zou duren, uiteindelijk wisten ze me toch met een list tot nog een topbeklimming over te halen. En daar eindigde het niet bij. Ook de Weishorn en Piz Languard zouden mijn lijstje compleet maken.


Naar de Margheritahütte of ook wel Rifugio Regina Margherita of Capanna Margherita

Het ergste van alle tochten in de Alpen vind ik nog wel dat ik er helemaal geen foto's meer van heb. Oke, het waren dia's, maar dan nog. Meer als 10,000 dia's maakte ik op mijn tochten in een periode van ongeveer 10 jaar. Waarbij ik ook nog nog eens 2 zomers doorbracht in Zweden. Mijn fotocamera ging altijd mee. Dat was naast het wandelen op grote hoogte mijn grote passie. 

Enfin 1984 was een jaar dat het ons niet echt mee zat met onze hutten tochten. Onze oude bekende, Roswald - Binn, viel in het water. We hadden juist de Saflisch pass gepasseerd en waren op weg naar de Saflisch Hütte toen we heel onheilspellend het weer zagen veranderen. We besloten de Goden niet uit te dagen en weken uit naar Italië. Het werd een lange en vermoeiende tocht die ons ver bracht van het onweer, maar die ons er ook van bewust maakte hoe kwetsbaar je bent in de bergen. We lieten het onweer uitrazen. 

Maar toch begon het te kriebelen. Omdat het weer zoveel beter leek te zijn in het Matterdal werd de optie geopperd om aan de voet van de Matterhorn te gaan wandelen. Niet bepaald mijn keuze, ik kijk liever naar die berg, maar uiteindelijk dus ook niet de keuze van mijn gezelschap. 

Na een overnachting in diverse hutten werd geopperd dat de Margherita Hütte wel een leuke uitdaging zou zijn. Ik wist alleen dat die hut in Italië lag, maar daar hield mijn kennis op. Hij lag op de berg, Signalkuppe, maar ook dat zei me niets. Ik vertrouwde mijn gezelschap en zij wisten heel goed van mijn kunnen. Dus via diverse hutten kwamen we uiteindelijk op een stuk dat ik nee zei. Maar kom nu, we zijn goed gezekerd, we hebben het juiste materiaal. Kortom je kan het. Ja, ik weet het. En dus gingen we. 

Het laatste stuk wilde ik wel eens dat ik niet was gegaan maar eenmaal bij de hut aangekomen was het uitzicht grandioos. Hoewel ik wel hoogtevrees kreeg op het vreselijke overhangende terras. Maar ook van binnen was het vergezicht fantastisch. En zo stond ik dan op de tweede top. Toen ik, dom genoeg zonder op een kaart te kijken, vroeg hoe ver het naar de Signalkuppe was, kreeg ik als antwoord dat ik al op de top stond. Grrrrrrr. 

Maar er was voor helicopter transport gezorgd en ik mocht er na 2 nachten vertrekken met de vuilnisbakken. De helicopter zou mij naar een hoogvlakte brengen alwaar ik op de groep zou wachten. In de uren die ik daar alleen doorbracht zakte mijn woede wel en begon ik aan het bereiden van een warme lunch. Ons einddoel voor die dag lag nog 8 uur wandelen voor ons. Dus was iedereen blij dat ik voor de lunch had gezorgd voor we aan de rest van de afdaling zouden beginnen. 

Aletschgletscher gefotografeerd in 2001
Aletschgletscher, foto 2001 vanaf Moosalp

Via de Nufenenpas (2478 m) staat Wallis in verbinding met het kanton Tessin in het zuiden van Zwitserland. Terwijl men via de Simplonpas (2005 m) en de Grote Sint Bernardpas (2469 m) naar Italië kan reizen. U kunt niet alleen over de grote Sint Bernardpas rijden, maar er loopt een tunnel van Zwitserland naar Italië. In het zuid-westen bereikt u via de Col de la Forclaz Chamonix in Frankrijk. Tot slot kunt u nog vanuit Gletsch naar het noorden reizen via de Grimselpas om zo Centraal Zwitserland te bereiken of u neemt hier de Furkapasweg om naar het oostelijke kanton Gruabünden te reizen.

Naast het 120 km lange Rhônedal zijn er nog een aantal zeer bekende dalen die van groot toeristisch belang zijn voor Wallis. De rivier de Rhône ontspringt uit de Rhônegletscher die bereikbaar is via de Furkapasweg. De jonge Rhône loopt dan door het Gomstal dat zich uitstrekt langs de rivier tot het dal zich in Brig verbreed en over gaat tot het bekende Rhônedal. In Visp lopen naar het zuiden twee zeer bekende dalen, te weten het Matterdal met de Matterhorn en Zermatt en het Saasdal dat in Saas Fee eindigt.

Natuurlijk heeft Wallis veel meer te bieden dan dat ik hier op deze site kan aanbieden. Ik neem u dan ook voornamelijk mee op een reis door dit fantastische kanton langs plaatsen die ikzelf met veel liefde bezocht heb en in de toekomst zal bezoeken. 

Er komen beschrijvingen van routes, autoroutes, wandelroutes. Maar ook aanrijdtroutes vanuit Nederland naar Wallis. Ik wens u veel plezier op uw virtuele reis door Wallis.

Inhoud van Google Maps wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op Cookie-instellingen (Functioneel) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Google Maps en de inhoud te bekijken. Meer hierover lees je in de Privacyverklaring van Google Maps.
Blik op de Simplonpass vanuit de Gondoschlucht. foto 1995
Gondoschlucht onze huwelijksreis, Simplonpass, foto 1995


Download
Wallis Regio Overzicht
Regio overzicht van het kanton Wallis
msa_vs_ovr_nl.pdf
Adobe Acrobat document 1.1 MB
Download
Overzicht van dagtochten in Wallis
Overzicht van dagtochten in Wallis
msa_vs_trips_nl.pdf
Adobe Acrobat document 218.0 KB
Rhonegletscher gefotografeerd in 1995
Rhonegletscher in 1995
Rhonegletscher gefotografeerd in 2009
Rhonegletscher gefotografeerd in 2009
Download
Wandelroutes in Wallis
Wandelroutes in Wallis
msa_vs_hike_nl.pdf
Adobe Acrobat document 1.8 MB

Bedankt voor deze informatie! LEES DIT EVEN VOOR U GAAT DOWNLOADEN

Toelichting van MySwissAlps:

Deze brochures bevatten praktische informatie van de website www.MySwissAlps.com over Zwitserland. Onzewebsite richt zich op mensen die een (zomer)vakantie in Zwitserland overwegen, waarbij de vakantieregio’s het Berner Oberland, Wallis en Graubünden de meeste aandacht krijgen. U vindt er onder andere wandelroutes, dagtochten, verblijfplaatsen, reistips, foto’s, links, e-cards en downloads zoals screensavers en achtergrondplaatjes voor uw computer. Ook kunt u bij ons hotels en vakantiewoningen boeken en treinabonnementen zoals de Swiss Pass bestellen. Wij nodigen u uit zich bij ons in te schrijven via onze website, zodat wij u via e-mail op de hoogte kunnen brengen wanneer er nieuwe informatie aan de website is toegevoegd. 

Bezoek www.MySwissAlps.com voor recente informatie en een recente versie van deze brochure. Wij kunnen de juistheid van de informatie niet garanderen. Evenmin kunnen wij aansprakelijkheid aanvaarden voor de consequenties van het gebruik van de informatie. Deze brochure wordt u gratis aangeboden en mag zowel in digitale vorm als gedrukt worden verspreid, onder de voorwaarde dat de inhoud ongewijzigd blijft. De brochure zal niet in gedrukte vorm door MySwissAlps.com worden verspreid en is alleen beschikbaar via onze website om zelf af te drukken.

Wij wensen u een plezierig verblijf in Zwitserland.

MySwissAlps.com – Reisgids voor Zwitserland

Tip voor webmasters: Wellicht wilt u de onderstaande software op uw eigen website ter download aanbieden. Maak alstublieft geen directe link naar de files op onze website, plaats de files op uw eigen website. Dank u wel.



Opgelet!

 

U zult vaak verwijzingen zien naar berghutten, deze staan beschreven op aparte pagina's. Helaas neemt het maken van de vele tientallen pagina's veel tijd in beslag. Het kan dus even duren voor alle links hier ook goed staan. Bij de Zwitserse berghutten kunt u uw hut opzoeken! 


Beschrijvingen van delen van Wallis

Het Goms

Het Gomstal; Oberwallis

Het Goms ligt in het uiterste noord-oosten van het kanton Wallis. Het dal volgt de jonge Rhône die ontspringt uit de Rhônegletscher aan de Furkapasweg en loopt door tot het dal zich verbreed bij Brig. Feitelijk loopt het Goms van Fiesch tot Gletsch. Drie paswegen komen uit in het Goms, te weten de Grimselpasweg, de Furkapasweg en de Nufenenpasweg.

De jonge rivier zoekt zijn weg al kronkelend tussen de bergen door in zuid-westelijke richting. Het passeert hierbij tallose dorpen en dorpjes. Een bekend zijdal van de Rhône is het mooie Binntal. Verder zijn bekende plaatsen in het Goms Oberwald, Münster, Bellwald, Reckingen, Niederwald, Fiesch en Mörel.

Gletsch

Gletsch is een zomerdorp dat als uitgangspunt dient voor de Furkapas en de Grimselpas. Ook heeft het een station van de DFB, de Dampfbahn Furka Bergstrecke. Sinds 2000 is dit het eindpunt van de stoomtrein over de Furkapas. Vroeger likte de gletschertong van de Rhonegletscher haast tot nabij de hotels van het dorpje. Tegenwoordig moet je aardig moeite doen om de gletscher goed te zien vanuit Gletsch. In 1995 hing er nog een behoorlijke gletschertong over de rand van de rotsen nabij Hotel Belvedere. Zie foto's hierboven.

Dampfbahn Furka Bergstrecke stoomlocomotief met rijtuigen staat klaar voor vertrek in Gletsch.
DFB stoomtrein staat klaar voor vertrek in Gletsch. Foto 2001

Meer informatie over de Dampfbahn Furka Bergstrecke. De stoomtreinen rijden tussen Realp en Oberwald. De oude spoorbaan van Gletsch naar Oberwald is inmiddels in zijn oude glorie hersteld. Er is in 2009 al druk gebouwd om de aansluiting van de DFB op de sporen van de MGB te realiseren. Er werd nog gebouwd aan de overgang met de weg zodat de treinen het station weer binnen kunnen komen. De verwachting was dat het gehele traject in 2010 weer heropend kon worden. Daarmee is de oude glorie volledig hersteld. Op het nippertje werd de deadline van 10 augustus 2010 gehaald. 

Wilera

In Wilera begint de Gommer Höhenweg. Het is een klein maar aantrekkelijk chaletdorpje in het Goms.

Münster

We dalen verder af en komen dan in Münster, de hoofdplaats in het district Goms. Er zijn nog vele oude houten herenhuizen te vinden uit de 15de en de 16de eeuw. Ze staan aan de nauwe slingerende dorpsstraat. Het dorp werd ook bezocht door de dichter Goethe en in een lokaal hotel herinnert een Goethe Stube aan het verblijf van de dichter hier tijdens zijn reis naar Italië. In de voorhal staat daar een zeer opmerkelijke kruisingsgroep uit 1743 met een mooie slapende Petrus en Judas te midden van Romeinse soldaten.
Ook tot de bezienswaardigheden behoort de Mariakerk waarin zich een fraai laat gotisch altaar met drieluik uit 1509 bevind te samen met 4 andere barokke altaren. In de St Peterskapel uit 1309 zijn nog 17de eeuwse schilderingen te bewonderen.
Münster biedt talrijke mogelijkheden voor de vakantieganger. Er zijn talrijke wandelwegen, er is een golfterrein en u kunt er fantastisch fietsen. In de winter is er natuurlijk het alpineskiën, langlaufen en winterwandelen.
In het dorpje is een Pfarrereimuseum gevestigd waar u menige rariteit en kostbaarheid kunt vinden.

Gluringen

Midden in het prachtige Goms ligt op zo'n 1300 m boven de zeespiegel het dorpje Gluringen. Het uitzicht is geweldig op de huisberg Galenstock in het noord-oosten of de majestueuze Weisshorn in het Westen. En dan nog elke berg daartussen.
Gluringen is een onvervalst Walliser bergdorp dat zijn charme niet heeft verloren. Het beschikt ook over een zeer goed uitgebouwd netwerk van wandelpaden. Wandelen kan op alle mogelijke manieren. Door de velden en de bossen bereikt men de startpunten voor de Gommer Höhenweg, de Rottenweg en de Waldweg.
Ook voor fietsers is het dorp zeer interessant. Er zijn meer dan voldoende fietspaden die u in de gelegenheid stellen een veelzijdige en afwisselende toertocht te maken. Zowel geschikt als familietocht als voor meer sportieve tocht. Elke fietser kan hier ruimschoots aan zijn trekken komen. Hoewel u natuurlijk uw eigen fiets mee kan nemen bestaat er ook de mogelijkheid om de fietsen hier ter plaatse te huren.
In de winter is het dorpje een gastgever voor Langlaufers en winterwandelaars. Maar natuurlijk ook zijn hier voldoende alpineski mogelijkheden. U kunt in de winter gebruik maken van een heel netwerk aan langlaufloipes en wandelwegen die goed onderhouden worden. Op deze manier kunt u van dorp naar dorp wandelen of langlaufen. Eventueel gecombineerd met vervoer per bus of spoor.

Inhoud van Google Maps wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op Cookie-instellingen (Functioneel) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Google Maps en de inhoud te bekijken. Meer hierover lees je in de Privacyverklaring van Google Maps.
Het kerkje in Niederwald, foto 2001
Kerkje in Niederwald, foto 2001
Niederwald

Via de plaatjes Biel, Selkingen en Blitzingen bereiken we Niederwald. In dit eeuwenoude dorpje vind met vele bezienswaardige huizen en stallen en een rijke barokke kerk.

In Niederwald vindt u de eerste echte Gomser huizen die u een hele andere wereld laten zien. De wereld waarin Cäsar Ritz in 1850 werd geboren. De man die als grondlegger van het Ritzhotel grote bekendheid zo verwerven in binnen- en buitenland. In de winter kunt vanaf hier bijna ononderbroken langlaufen tot aan Oberwald toe. Maar als u van alpineski houdt zijn ook hier vele mogelijkheden. Opvallend is dat in het Goms vele huizen met de voorzijde naar de zuidoostzijde zijn gericht. 

Lax

Op een hoogte van nog steeds 1000 m bereiken we het dorpje Lax. Hier is het mogelijk het Rhônedal te verlaten in zuidelijke richting. U kunt dan via Ernen naar het Binntal.

Dorpskern van Ernen, foto 2008
Ernen, foto 2008
Ernen

Na het verlaten van de doorgaande weg naar Brig klimt de weg naar het iets hoger gelegen Ernen. In de oude dorpskern treft u diverse bezienswaardigheden aan. In 1979 ontving Ernen de Henry-Louis Wakker-Prijs voor het mooi en goed behouden gebleven dorpskarakter. Zo staat er een monument dat herinnert aan de Zwitserse kardinaal Matthaeus Schiner (ca 1465 - 1522) die ervoor zorgde dat de paus een Zwitserse lijfwacht kreeg. Hij werd geboren in het nabije Mühlebach. Mühlebach staat erom bekend de oudste dorpskern te hebben in houtbouw.
Ook staat er een van de mooiste kerken uit de wijde omgeving, de St Georgkerk uit 1518. In de kerk bevind zich een rococo-altaar uit 1761, naast allerlei andere altaren en vele beelden die het bekijken meer dan waard zijn.
Op een heuvel tussen Ernen en Mühlebach staat nog een galg. Deze bestaat uit drie zuilen en er werd in 1798 voor het laatst een veroordeelde opgehangen. Daarnaast is er de oudste muurschildering te vinden van de Wilhelm Tell-saga.
Ernen staat ook al meer als 25 jaar bekend als "Ernen Musikdorf". Dit omdat er jaarlijks meerdere concerten plaatsenvinden met groten uit de klassieke muziek en ook vinden er internationale muziekwedstrijden plaats.
In de zomer is Ernen te ontdekken te voet, op de fiets of vanaf de rug van een muildier. Ook kan men zich uitleven in een zogeheten Nordic Walker Groep. In de winter is het skigebiet "Ernergalen" erom bekend de beste sneeuwcondities te hebben tot in het late voorjaar. Met behulp van 4 liften worden de gasten zonder wachttijden naar 2292 m hoogte gebracht. Als men kiest voor een gecombineerde skipas Aletsch/Ernergalen dan staan 100 km pisten tot uw beschikking.

Betten-Dorf dorpsgezicht, met op de achtergrond de gondel naar Bettmeralp, foto 2001
Betten-Dorf, gondel naar Bettmeralp, foto 2001
Betten

We vervolgen de reis langs de jonge Rhône richting Brig. Nadat we Lax hebben verlaten komen we in Betten. Het station Betten ligt direct langs de doorgaande weg vlak voor het beroemde Nussbaumviaduct. Een grote parkeerplaats bij het station is noodzakelijk omdat van hier ook de gondelbanen naar de Bettmeralp vertrekken. Een gondel gaat rechtstreeks naar de Bettmeralp de andere heeft een tussenstation in Betten Dorf.
Een kleine oude kern met vele houten huizen en als poppen verkleedde brandweerkranen.

Overal zijn wandelroutes en fiesroutes aangegeven die u begeleiden op uw verkenning van dit prachtige gebied. 

Brandweerkranen in Betten-Dorf zijn aangekleed als poppetjes
Onze Glenn in Betten-Dorf bij zijn favoriete brandweerkranen, foto 2001
Mörel

Nadat we Betten weer hebben verlaten komen we uiteindelijk in Mörel. In Mörel treft u net als in Betten een grote parkeerplaats aan omdat u van hieruit de autovrije Riederalp kan bereiken. Vanuit het dorpje kunt u tijdens wandelingen genieten van de prachtige flora en het uitzicht op de Aletschgletscher. Tussen 750 m in het dorp en 2600 m op de berg zijn talrijke wandelmogelijkheden in de zomer. In de winter is het eveneens een lustoord voor de wintersporter.
Ook is zwitserse kuuroord/bad Breiten hier eenvoudig te bereiken. In het genezende water van de bron is het aangenaam tot rust komen bij een watertemperatuur van 33 graden.

Riederwald/Riederalp

We parkeren de auto en nemen een van de gondels naar de Riederalp op 1925 m hoogte aan de voet van de Aletschgletscher. U kunt wandelingen maken in het Aletschwald of een tocht maken onder begeleiding van gids over de gletscher. U kunt ook wandelen naar het prachtige meertje Blausee, dat vanuit een gondelbaan goed te zien is.
Het is eventueel ook mogelijk te parkeren in Rieder-Mörel van waar eveneens een gondel naar de Riederalp vertrekt. Net als op de Bettmeralp mogen hier geen auto's komen. In de zomer is er een busverbinding met een electrobus tussen de Riederalp en de Bettmeralp.

De mogelijkheden van de gondels zijn zeer uitgebreid. Zo is het mogelijk met de ene gondel omhoog te gaan en met een andere gondel weer terug te komen in Riederalp.

De rode electrobusjes tussen de alpen Riederalp en Bettmeralp
De electrobusjes tussen Riederalp en Bettmeralp, foto 2001
Kerkje langs de weg vanaf Brig naar het Goms.
Komende vanuit Brig ligt dit kerkje aan het begin van het Goms. Foto 2001
Inhoud van Google Maps wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op Cookie-instellingen (Functioneel) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Google Maps en de inhoud te bekijken. Meer hierover lees je in de Privacyverklaring van Google Maps.
Oberwald

Het eerste dorpje dat het gehele jaar door bewoond is in het Goms is Oberwald. De rivier de Rhône bereikt dit dorpje na afdaling via Gletsch. Gletsch is alleen in de zomermaanden bewoond als toeristendorp. Oberwald is bekend om zijn mooie barokke kerk uit 1710. Het een Heilige Kruiskerk die door een grote lawinemuur wordt beschermd. Zeer bezienswaardig zijn de altaren uit deze kerk.
Oberwald is ook het geplande eindpunt van de DFB welke over de Furkapas naar Realp loopt. Als in 2006 de verbinding tussen Gletsch en Oberwald is heropend dan kan men opnieuw de route van de Glacier Express afleggen over de Furkapas. U dient dan wel de reguliere trein in Oberwald te verruilen voor de stoomtrein welke u in romantische sferen naar Realp zal brengen al waar u uw reis dan weer voort kunt zetten met de MGB. In Oberwald staat ook een locomotiefje als herinnering aan de heringebruikneming van de Furka Bergstrecke.
In Oberwald begint een kilometerslange langlaufloipe naar Niederwald. Deze loopt door het brede en zonnige Rhônedal. U kunt de route zo lang of zo kort maken als u zelf wilt door gebruik te maken van de vele opstapmogelijkheden die de MGB, de Matterhorn Gotthard Bahn u bied. De MGB is de nieuwe naam voor de met de BVZ gefuseerde Furka Oberalpbahn.
Ook kunt u in westelijke richting de Gommer Höhenweg volgen. Ook hier geldt dat u de tocht zo lang of zo kort kan maken als u zelf wenst. Het eindpunt van deze tocht ligt in Bellwald.

Obergesteln

Een klein dorpje ten zuidwesten van Oberwald. Het valt op door zijn aparte afwijkende karakter met stenen huizen. Het oorspronkelijke houtendorp werd meermaals verwoest door brand (1868) en lawines. Vanuit het dorp zijn goede mogelijkheden voor het maken van moutainbiketochten of raft-avonturen. 

Ulrichen

Vanuit Oberwald bereikt u Ulrichen nadat u 4 km in zuidwestelijke richting hebt gereisd. In het dorp treft u nog 16de eeuwse Gommer huizen aan. Een mooi voorbeeld is bijvoorbeeld het Haus Imahorn. In Ulrichen kunt u ook het Goms verlaten door de Nufenenpas te gaan beklimmen. Sinds 1969 vormt deze pasweg een verbinding via het Bedrettotal met Airolo in Tessin. De pasweg bied schitterende vergezichten over de noordelijk van de Rhône gelegen bergtoppen.

Reckingen

Als we de jonge Rhône volgen komen we uit in het dorpje Reckingen. Ook Reckingen is bekend om zijn houten huizen, stallen en opslagplaatsen. Het dorp is echter vooral bekend geworden door zijn barokke Mariakerk die als een van de mooiste, zo niet de mooiste, van Wallis geld. Het witgepleisterde kerkje bevat rijk bewerkte altaren en vele heiligenbeelden. Het is ook beroemd om zijn gestuckte en beschilderde         plafonds. Het knekelhuis uit 1745 heeft vitrines waarin men aangeklede en met kostbare stenen versierde skeletten kan bewonderen door de ramen. Voor de kerk herinnert een monument aan de lawineramp van 1970 waarbij 30 mensen hun leven verloren.


Tip in Gluringen

Hotel Wallisersonne in de zomer
Hotel Wallisersonne

Hotel Walliser Sonne

 

Fam. Peter-Paul en Hilde van Broekhuizen

CH 3998 Gluringen Wallis Schweiz

Telefoon +41 27 973 41 00

Het hotel is gelegen op 1350 m aan de dorpsrand van dit nog authentieke Gomser bergdorpje. Het hotel is het gehele jaar geopend zodat u kunt genieten van de heerlijke rust van deze prachtige omgeving.
Vanuit het hotel kunt u prachtige passentochten maken waarvan u er enkele ook aantreft op de downloadpagina van mijn site. Het is namelijk niet ver van ons vakantieadres in 2001 gelegen. Deze route via Grimselpas, Sustenpas, Schöllenenschlucht, Furkapas is een geweldige tocht met vele vergezichten en prachtige dorpjes, bergweiden en gletschers. Rondom de Grimselpas kunt u ook nog vele attracties bezoeken die met het KWO Grimselstrom (waterkrachtcentrales die de stuwmeren op de pas verbinden) te maken hebben.
Naast deze passentocht kunt u ook nog een tocht ondernemen over de Nufenenpas, de Gotthardpas en de Furkapas. In Airolo heeft u nog zicht op hele oude delen van de Gotthardpasweg. Deze zijn te voet en per fiets voor een groot deel nog toegankelijk. Ook deze kunt u hier downloaden.
U geniet van een schitterend uitzicht over het dal van de nog Jonge Rhône en kijkt naar de toppen van onder andere de Galenstock en de Weisshorn. U bereikt in korte tijd de bron van de Jonge Rhône, de prachtige Rhônegletscher aan de Furkapas. Het is mogelijk om per postbus of trein naar Oberwald te reizen en aldaar de postbus naar Gletsch. Vanuit Gletsch vertrekken in de zomer stoomtreinen over de Furkapas langs de gletscher. De Glacier Express dankt zelfs haar naam aan deze gletscher.

Ideaal voor een rondje Gommer Höhenweg.


Bellwald

Al we verder reizen kunnen we bij station Fürgangen een afslag nemen naar het noordelijk gelegen Bellwald. Het dorp heeft zich sinds de aanleg van de weg in het begin van de jaren zeventig ontwikkeld tot een zeer aantrekkelijk chaletdorp. Het is op 1600 m hoogte gelegen. Een kabelbaan onderhoud een regelmatige verbinding met het station Fürgangen.
Dit gebied heeft een heel zonnig klimaat. Daarom word Bellwald vaak voorzien van de bijnaam "het zonneterras van het Goms". In het dorpje zijn naast de oude boeren-barokke kerk nog vele oude huizen te vinden.
In het dorp zijn vele faciliteiten voor zowel het zomer als het wintertoerisme. Zoals de kabelbaan met het station in het dal, de kabelbaan naar de Steinbenkreuz (2500m) en vele restaurants.

Fiesch

We dalen verder naar het op 1050 m gelegen Fiesch. Het dorp heeft uitzicht op de Fieschergletscher. Per kabelbaan kan men via Kühboden op 2212 m naar de Eggishorn (2957 m). De grote Aletschgletscher is hier ook eenvoudig te voet te bereiken. Over de gletscher kijkt men naar de majestueuze bergtoppen in het Berner Oberland.
De hoogste toppen die eruit springen zijn:

  • de Aletschhorn, 4195 m hoog
  • de Finsteraarhorn, 4274 m hoog
  • en de Jungfrau, 4158 m hoog.

Vanaf de Eggishorn zijn er ook diverse wandelmogelijkheden langs de Aletschgletscher. U kunt bijvoorbeeld wandelen naar de Riederalp alwaar u weer per kabelbaan terug kan keren in het dal.

In Fiesch eindigt het mooie Goms. U verlaat het zonnedal door een smalle doorgang door de bergen. Na het passeren van nog enkele dorpjes stroomt de jonge Rhone Brig binnen. Maar daarover leest u hieronder meer. Ik neem u nu mee naar de toegangspoort van het Goms. Het echte karakter van het Goms is in Fiesch niet goed meer zichtbaar omdat Fiesch zich heel erg heeft toegelegd op het toerisme.

Vele skiliften brengen de toerist omhoog naar de pistes. Terwijl onder in het dal de rode treinen zich een weg banen door het dal. Ook de beroemde Glacier Express komt hier langs. Een ware belevenis voor een ieder die van treinen en sporen houd.

Binn

Vanuit Ernen gaat de weg omhoog naar Binn. U passeert onderweg een 2 km lange onverlichte tunnel waar het water van het plafond naar beneden druipt. Het kleine dorpje Binn ligt aan het riviertje de Binna en een oude steile ronde brug verbind de beide oevers. Binn telt slechts 200 inwoners. Het is een zeer geliefd startpunt voor wandelingen in de zomer en het wordt ook druk bezocht door geologen en steenzoekers.
In de omringende bergen kunt u vele kristallen vinden, zoals:

  • kleurloze bergkristallen
  • rode granaten
  • paarse amethisten
  • en dat is dan nog maar een kleine greep uit de vele mineralen die hier te vinden zijn .

Het grootste kristal dat er ooit is gevonden is een bergkristal van 35 kg. Granaten, Amethisten en bergkristallen zijn allen een variëteit van kwarts. Een zeer bekende vindplaats is de steengroeve bij Imfeld, Grube Lengenbach. Er worden vanuit Binn ook heel vaak mineralogische excursies georganiseerd. Ook is er een geologisch leerpad dat naar de groeve voert. 

Oude foto van de dorpskern van Binn
Foto uit de oude doos van Binn

Voor wandelaars is Binn en het Binntal een oase van rust en ruimte. Er zijn zoveel mogelijkheden om te wandelen dat een keuze maken soms moeilijk is. Er zijn een tweetal hutten hoog in de bergen gelegen waar men kan overnachten, de Mittlebärghütte en de Binntalhütte. Ook een bezoek aan het Landschaftspark Binntal is meer dan de moeite waard net als het Parco Naturale Veglia-Dévero dat net over de grens in Italië ligt. Ook bij Alpe Dévero ligt een berghut waar men kan overnachten.

Tot slot loopt er een regelmatige busdienst Bus-Alpin Postauto Rufbus Binntal. Hiermee kunt u start- of vertrekpunt verleggen zodat u meer mogelijkheden heeft om te wandelen. 

Een blik op de Bettmeralp met haar winkeltjes en hotels en restaurants.
Bettmeralp. Winkeltjes, hotels en restaurants, foto 2001
Bettmeralp

Met de gondelbaan klimt u naar ongeveer 2000 m hoge Bettmeralp. Een autovrij vakantiedorp waar men prachtig uitzicht geniet op de bergen. In de winter is het een sneeuwzekere vakantiebestemming voor de liefhebbers van de skisport.
Voor de wandelaar zijn de mogelijkheden legio in de zomer. Een groots uitgebouwd netwerk van wandelwegen is in de bergen aangelegd en voert u naar bijv de Märjelensee, de Aletschgletscher of de Bettmerhorn of Eggishorn. U kunt natuurlijk te voet gaan, maar u kan ook gebruik maken van de vele gondelbanen of stoeltjesliften die u graag een eindje hogerop brengen. Een van de meest bijzondere wandelpaden is wel het Murmeltierlehrpfad waar u alles over de alpenmarmotten kunt ontdekken.
In de winter is de Bettmeralp onderdeel van het prachtige skigebiet Aletsch. Hier staan 100 km pisten tot uw beschikking naast langlaufloipen en een ijsbaan. Tevens is er voor de wandelaar een netwerk van 15 km geruimde wandelpaden.

Inhoud van Google Maps wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op Cookie-instellingen (Functioneel) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Google Maps en de inhoud te bekijken. Meer hierover lees je in de Privacyverklaring van Google Maps.
Riederfurka

Een klein dorpje dat wandelend vanaf de Riederalp te bereiken is. Riederfurka is vooral bekend om de "Villa Cassel" welke in 1902 werd gebouwd door de engelsman Sir Ernest Cassel. Het gebouw is sinds 1976 het centrum van de Zwitserse Natuurbescherming.

Het is het eerste ecologische centrum in Zwitserland. De tentoonstellingsruimten geven een inzicht in de vele biologische en fysisch-geografische verschijnselen in het gebied rondom de Aletschgletscher.
Villa Cassel is geopend van half juni-half oktober, dagelijks van 10.00-17.00 uur

Rond 1906 ontstonden de eerste geluiden tot bescherming van het Aletschwald. Toch zou het nog tot 1933 duren voor het tot een effectieve bescherming van dit gebied zou komen. Reden voor de bescherming van het gebied was de overbeweiding en de houtkap in het gebied. In 1933 werd het gebied gepacht van de gemeente Ried-Mörel die officeel eigenaar is van het gebied.
Sindsdien staat het Aletschwald van ruim 330 ha groot onder natuurbeschermingsbeheer. Hieronder vallen ook de ruige bosvrije Grat van de Hohflue en Moosflue. Het gebied grenst aan de gletsjermorenen. Door de zich terugtrekkende gletsjer vergroot het beschermde gebied zich constant.

In 1999 werd aan het gebied nog eens meer als 100 ha waardevol bergbos toegevoegd uit het zogeheten "Teiffe Wald". Dit subalpine bos vol lariks en arve was een bijzondere aanwinst voor het gebied. Het geheel werd betaald door talrijke giften en donaties van de Schoggitaler-Aktion van 1999.

In het beschermde gebied zijn dagelijks twee boswachters onderweg om de bezoekers uitleg te geven over de flora en fauna in het gebied. 

Breiten

Vlak boven Mörel ligt het kuuroord Breiten. Het is hier mogelijk te baden in de openlucht en in het overdekte Solbad in de zouthoudende warmwaterbronnen welke een aangename temperatuur hebben van 33 graden Celsius

Inhoud van Google Maps wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op Cookie-instellingen (Functioneel) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Google Maps en de inhoud te bekijken. Meer hierover lees je in de Privacyverklaring van Google Maps.

Tot slot bereikt men aan het einde van het Goms de nauwe doorgang met de tussen het spoor en de weg ingeklemde Hohenfluhkerk uit 1734. Hier staan zeer mooie barokke altaren. Helaas is het niet meer mogelijk de kerk te bezoeken omdat in het verleden enkele beelden uit de kerk zijn ontvreemd. Foto links.



Brig

Stadt Brig

Voordat ik wat over het huidige Brig ga vertellen neem ik u mee in de geschiedenis van de plaats. Niemand weet precies wanneer de plaats nu werkelijk ontstaan is. De eerste tekenen van bewoning stammen uit de bronstijd en de La-Téne-Epoche volgens archeologische vondsten die zijn gedaan. Omvangrijke vondsten zijn gedaan op aan de Gliserzijde. Uitgebreide opgravingen zijn gedaan in de Waldmatte in Gamsem. Deze vertellen ons dat de plaats hoogstwaarschijnlijk zijn onstaan heeft in de tweede helft van de 7de eeuw voor Christus. Voor en in de Romeinsetijd is de plaats aanmerkelijk vergroot. Later werden nog verschillende fases ontdekt waarin de plaats zich heeft ontwikkeld.

In 1215 verschijnt voor het eerst de naam Brig in een oorkonde. In deze tijd zouden ook de eerste huizen van Brig zijn ontstaan. Uit de 14de eeuw stamt de Landmauer in Gamsen. Het is een verdedigingswerk dat de stad moest beschermen.

De warmwaterbronnen van Brigerbad zijn al sinds de Middeleeuwen bekend. Halverwege de 15de eeuw werden deze echter door een lawine verstoort en ontoegankelijk. In 1471 werden de bronnen opnieuw vrijgelegd en kon men er weer baden.

Aan het begin van de 16de eeuw werd Brig de hoofdplaats van de gelijknamige "Zenden" en vestigingsplaats van het "Zendengericht". In 1690 besloten de gemeenten Holz, Glis en Gamsen samen te gaan. De kerk in Glis werd aan het begin van de 17de eeuw verder uitgebouwd door de belangrijke bouwmeester Ulrich Ruffiner. En in de 18de eeuw volgende een uitbouw door de gebroeders Bodmer. Bij opgravingen die in 1984 gedaan werden in de kerk vond men sporen van een landelijke doopkapel uit de vroegste tijd van het christendom in Wallis.

De 17de eeuw staat verder geheel in het teken van Kaspar Stockalper von Thurm (1609 - 1691). Hij liet onder andere het Stockalperpalast, de Sebastianskapelle, het Jesuitenkollegium met bijhorende kerk bouwen. Bouwwerken die tot op heden het stadbeeld bepalen. Ten tijde van Stockalper werd Brig tot het opleidingscentrum van de regio. Verder bedreef Stockalper de handelsroute over de Simplonpas, de Stockalperweg. Het transitverkeer over een van de belangrijkste noord-zuidroutes in de Alpen brachten de stad aanzien en welvaart.

Het Stockalperschloss bestaat uit drie delen. Het oude Stockalperhaus, noordelijk van het Stockalperpalast diende als woonhuis voor Kaspar Stockalper von Thurm. Het handelshuis, het Stockalperpalast werd gebouwd tussen 1658 en 1678. Als hij in zijn testament van twee paleizen spreekt, dan spreekt hij van de driedelige eenheid met betrekking tot de maan, de sterren en de zon als ook met betrekking tot de drie heilige koningen, met Kaspar, zijn naamspatroon, als hoofdtoren op het slotterrein. De beide andere torens zijn vernoemd naar Melchior en Baltasar. Tussen het woonhuis en het handelshuis bevindt zich de huiskapel voor de heilige koningen met een zilveren altaar van de Augsburger zilversmid Samuel Hornung.

Na diverse renovaties kwam het Stockalperpalast in 1948 in bezit van de gemeente Grig. Door het oprichten van de "Schweizerischen Stifftung für das Stockalperpalast" werd een grondige noodzakelijke renovatie mogelijk. Deze vond plaats tussen 1956 en 1961.

Aan het begin van de 19de eeuw werd door Napoleon een straat aangelegd over de Simplon. Deze historische weg werd bij de bouw van de Nationalstrasse in de 20ste eeuw vergaand verstoord. 

De door Napoleon aangelegde brug in de oudste Simplonpas.
Napoleons brug in de Simplonpas. Foto 1995

Napoleon's brug

Van het oudste deel van de door Napoleon aangelegde  pasweg over de Simplon bevatten een brug die gelukkig de tand des tijds heeft doorstaan. Hij is eind jaren 90 volledig gerestaureerd zodat hij voor het nageslacht bewaard blijft. De nieuwere brug waarover het verkeer lange tijd heeft gereden is verwijderd en dat doet de oude brug goed. Haar glorie is terug. Vanaf de oude brug kan men nog net de nieuwste Simplonbrug zien.

Het station van Brig met op de voorgrond de sporen van de smalspoorlijnen van de FO-bahn en de BVZ
Station Brig, op de voorgrond het station van de FO-Bahn en de BVZ, foto 2001

In 1878 wordt Brig door het spoor ontsloten met een verbinding in westelijke richting. In 1906 opende de eerste tunnelbuis door de Simplonpas en kon het treinverkeer doorrijden naar Domodossola (I). In 1913 werd de Lötschbergrampe van de BLS geopend en in 1926 volgende de aansluiting per spoor met het Goms.

In 1972 fuseerden de gemeenten Brig, Glis en Brigerbad tot de huidige stadgemeente Brig-Glis. Na de fusie heeft de gemeente zich sterk ontwikkeld. In 2002 telde het 11.696 inwoners. Het laagste punt van de gemeente ligt op 678 m boven de zeespiegel terwijl het hoogste punt in het noordelijke Simplongebied gelegen is op 2737 m., de top van de Spithorli.


Ook op het gebied van scholing heeft de stad zich enorm ontwikkeld. Zo is er de Kantonale Mittelschule welke kan bogen op de traditie van het 300 jarige Jesuitenkollegium. Tevens is er een pedagogische Hochschule en een Fernuniversität/fachhochschule gevestigd. Tot slot is er ook nog een internationaal universiteitscentrum voor Hotelmanagement, dit is een private onderneming.

De toeristische sector doet het ook goed. Het aantal overnachtingen in de gemeente blijft nog altijd toenemen. Dit is te danken aan de centrale ligging waarbij men vele mogelijkheden heeft het Oberwallis te verkennen. Het is ook een prachtige uitvalsbasis voor bezoeken aan Italië of Tessin. Vanuit Brig bereik je in 3 uur Disentis met de Glacier Express, of in 1,5 uu Locarno via de Centovalli, of in 2 uur het Lago Maggiore, of in 1,5 u de Matterhorn, of Chamonix in 2 uur en het Lac le Man ook in 2 uur.

100 jaar na de bouw van de Simplontunnel is een nieuw spoorwegtijdperk begonnen. De opening van de NEAT Lötschberg verbinding zorgt ervoor dat men 40 min sneller van noord naar zuid kan reizen of terug. Daarnaast is in de herfst van 2002 het eerste autobaantracé in Oberwallis in gebruik genomen.

Een stadsgezicht van Brig, foto 1995
Doorkijkje in de oude binnenstad van Brig, foto 1995
Het oude station Brig in 2001
Het oude station Brig in 2001
Inhoud van Google Maps wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op Cookie-instellingen (Functioneel) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Google Maps en de inhoud te bekijken. Meer hierover lees je in de Privacyverklaring van Google Maps.

Tip camping Ried-Brig

Camping Tropic ligt aan de oude Simplonpasweg in Ried-Brig net buiten het centrum van Brig. Het is een prachtige camping met plaatsen in een boomgaard en op een open weide. Op de receptie van de camping wordt in het hoogseizoen Nederlands gesproken. Naast de camping is een restaurant gelegen.

Camping TROPIC
Familie Vandyck-Gasser
3911 Ried-Brig

Telefon   +41 (0)27 92 325 37
              +41 (0)27 92 426 76
Natel      +41 (0)79 21 94 669
Telefax   +41 (0)27 923 88 05

De camping is een prachtige uitvalsbasis voor het maken van wandelingen rondom de Simplonpas. Ook kunt u vanaf hier makkelijk een dagtocht naar bijvoorbeeld Zermatt of Saas Fee maken.

Een gemiddelde overnachting op de camping kost voor een gezin met twee volwassenen en twee kinderen met auto en caravan ongeveer € 19,- ( SFR 31,-).


De nieuwste Simplonbrug gezien van de oudste brug.
De nieuwe Simplonbrug, foto 1995
De noordelijke tunnelportalen van de spoorlijn Brig - Domodossola
De noordelijke tunnelportalen van de spoorlijn Brig - Domodossola, foto 2001

Brig heeft zich ontwikkeld tot het dienstencentrum van het duitstalige Oberwallis. In deze rol is het gegroeid sinds de opening van de eerste Simplontunnel in 1906 waarmee Brig aansluiting kreeg met het europese spoorwegnet. In 1906 was er slechts 1 tunnelbuis, in de jaren daarna werd de tweede buis aangelegd. Vooral in het begin van de 20ste eeuw ontwikkelde het goederenvervoer per spoor zich. Ook ontstond het virtuele station van de Zwitserse spoorwegen in Brig. Hier werkten in 2004 meer als 250 personen.


Bezienswaardigheden in de stad:

  • Alte Post; Een in 1897 gebouwd gebouw. Op het dak bevindt zich een lantaren die als aansluiting voor de telefoonleidingen diende. Het eerste posthuis in Brig met telefoon.
  • Perrighaus; In 1905 in stijl van de Historismus gebouwd dat in 1961 is gerenoveerd. De torens heten Liefde, geloof en hoop.
  • Brutsche Haus; Muur en kelder stammen uit de 13de eeuw. Het gebouw is gebouwd door Hans Schmid in 1518. De tweede verdieping is gebouwd door de gebroeders Gretz in 1786
  • Sebastianskapelle; In 1636/37 gebouwd de Prismeller Bouwmeester Bodmer. De klokkenstoel en klokken stammen uit het jaar 1880. Het altaarbeeld is van Lorenz Justin Ritz in 1837
  • Cathreinhaus; waarschijnlijk het oudste huis in Brig uit 1263. In 1539 uitgebouwd tot handels- en woongebouw.
  • Stadturm mit Portal; Stamt uit de 15de eeuw
  • Wegenerhaus; Door de familie Wegener-Kuonen in 1680 gebouwd.
  • Altes Stockalperhaus; Rond 1532 gebouwd op de fundamenten van een ouder gebouw door Peter Stockalper gebouwd. Tussen 1640 en 1660 verder uitgebouwd door Kaspar Stockalper en voorzien van een kapel
  • Stockalperschloss; Tussen 1658 - 1678 gebouwd door Kaspar Stockalper von Thurm, diende als handelshuis met een prachtige binnenplaats die tegenwoordig nog voor festiviteiten wordt gebruikt. Drie torens naar de drie heiligen vernoemt. Rondleidingen mogelijk
  • Antoniuskapelle; waarschijnlijk in 1304 gebouwde kapel. Voor het laatst gerestaureerd in 1999


Furkapasweg

Vanuit Realp op de Furkapas een blik op de bergen achter Andermatt, foto 2001
Vanuit Realp op de Furkapas een blik op de bergen achter Andermatt, foto 2001

De Furkapas (locatie N 46°34´22” E 008°25´00”) is een pas in Zwitserland, Wallis. De hoogte is 2431 m. Er is een pad naar de Rhônegletsjer, de oorsprong van de Rhône.

 

De Furkapas begint in het Oberen Goms. Van Ulrichen tot Gletsch lopen de Furkapas en de Grimselpas gelijk op. In Gletsch gaat de Furkapas in Oostelijke richting naar  Hospental en Andermatt terwijl de Grimselpas in noordelijke richting loopt naar Meiringen in het kanton Bern. De Furkapasweg is aangelegd van 1864 tot 1866, het betreft hier een uitbouw van de bestaande oude handelsroute. De Furkapas werd al in de tijd van de Romeinen gebruikt. In de 13de eeuw nam het economische belang toe en kwam het tot geregeld goederenvervoer over de pasweg. Vanaf 1867 reed over de pas een postkoets en de eerste postbus bereed de pas in 1921.

Vanuit Andermatt bereikt men het kleine eenzame dorpje Hospental. Hoog boven de huizen uit komt de kasteeltoren uit de 13de eeuw. Vroeger was deze in het bezit van de adel van Hospental. Eveneens in Hospental te vinden is een mooie barokke kerk van Maria Hemelvaart. Deze dateerd van 1711. In Hospental kan men enerzijds de Furkapasweg beklimmen of anderzijds de Gotthardpas.

Na Hospental bereikt u via de pasweg Realp. U rijd over een prachtige hoog gelegen vallei tussen twee bergruggen. In Realp kan men zomer en winter gebruik maken van de autoverlaad via de trein. In de zomer echter is de tocht over de pasweg een echte aanrader. Tevens is er de mogelijkheid om per postbus over de pas te reizen. U geniet van zeer fraaie vergezichten op de Alpen van het Berner Oberland en Wallis. Prominent zijn de toppen van de:

  • Galenstock 3630 m
  • Dammstock 3630 m
  • Rotondo 3192 m
  • Lucendro 2963 m

Hieronder nemen de foto's u mee van Andermatt in Uri naar Gletsch in Wallis. De foto's maakte ik tijdens onze reis naar de Bettmeralp in 2001.

De pasweg vormt een verbinding tussen het Walliser "Goms" en het Urner Urserental, oftewel tussen de kantons Wallis en Uri. De pasweg is over het algemeen vanwege de winter gespert in de maanden November tot en met Mei. Dit is echter heel erg van het weer afhankelijk. Als de winter vroeg invalt word de pasweg sneller gesloten omdat deze niet in de winter vrij voor verkeer word gehouden. In de winter kan het verkeer in plaats van de pasweg de autoverlading door de Furka-Basis-Tunnel gebruiken. De MGB, de Matterhorn Gotthard Bahn (ontstaan uit de voormalige BVZ en de FO-Bahn), verzorgt regelmatig treinverkeer door de tunnel.

De Furka-Basis-Tunnel is onderdeel van een smalspoorlijn. Het gehele jaar door is er de mogelijkheid gebruik te maken van de autoverlading. Dus ook in de zomer! Ideaal voor mensen die niet graag over de pas rijden met bijvoorbeeld een aanhanger of caravan. De autoverladingsstations zijn Oberwald in Wallis en Realp in Uri.

De Furkapasweg is ook geliefd bij spoorliefhebbers omdat de oude in ere herstelde spoorlijn over de pas fascinerende beelden oplevert in de zomer. De DFB, Dampfbahn Furka Bergstrecke, rijdt de hele zomer met stoomlocs van Gletsch naar Realp. De bedoeling is dat het laatste deel van Gletsch naar Oberwald in 2006 weer in gebruik genomen kan worden. Jarenlang reed de beroemde Glacier Express over deze pas langs de imposante Rhônegletscher aan welke de trein haar naam dankt.

De furkapasweg met haar grote haarspeldbochten die vaak geheel op palen gebouwd zijn om ruimte te geven aan de auto's.
Furkapasweg in Wallis. Iets lager als het Hotel Belvedere en de Rhonegletscher. Foto 2001

Vlak voor de pashoogte aan de Walliserzijde van de pasweg staat het Belvedere Hotel dat uitkijkt op de imposante Rhônegletscher. Dit is de oorsprong van de rivier de Rhône. Elk jaar word in de Rhônegletscher een ijsgrot uitgehakt. U geniet hier een prachtig uitzicht over het dal van de jonge Rhône. U ziet in de diepte het dorpje Gletsch liggen waar de Furkapas en de Grimselpas ieder hun eigen weg gaan.

Op 28 september 2000 werd na 40 jaar bouwen in Gletsch het Walliser deel van de Furkapasweg ingewijd. Het ruim 10 km lange traject van Gletsch naar de pashoogte is volledig uitgebouwd. Hiermee is de toegangsweg vanaf Sitten tot de pashoogte afgesloten. De kosten van deze operatie zijn niet meer te achterhalen omdat de boekhouding werd veranderd in de loop van deze 40 jaar. De zeer lange bouwtijd heeft te maken met het klimaat. Het hooggebergteklimaat zorgt ervoor dat er slechts vier maanden in het jaar aan de weg gewerkt kan worden. Het Urner deel van de pasweg wacht nog op uitbouw. Dit deel is op bepaalde plaatsen heel erg smal en erg bochtig. Tijdens de ceremonie aan de Walliserzijde sprak de Walliser Staatsrat Jean-Jacques Rey-Bellet de wens uit om ook het Urner deel van de pas spoedig te gaan uitbouwen.


Rhonegletscher

Rhonegletscher in 2001
Rhonegletscher in 2001
Detailopname van de Rhonegletscher
De imposante Rhonegletscher in 1995 tijdens onze huwelijksreis

Al in 1830 bestond er een natuurlijke grot in de Rhônegletsjer. Later werden door de mensen die de gletsjer als hun eigendom beschouwden een grot in de gletsjer uitgehakt. Dit gebeurt nu al ruim 160 jaar. Sinds 1984 is er een organisatie die de belangen van de privé-personen heeft overgenomen. De rechten van de exploitatie worden iedere vijf jaar geveild.

De natuurlijke grot in de Rhônegletsjer verdween nog voor de eeuwwisseling omdat de gletsjer zich terug trok. Sinds 1894 ongeveer wordt een grot bij het Belvedere met veel moeite uit het ijs gehakt.

In 1906 bezocht Alphonse Forel (1841-1912), een natuur- en gletsjeronderzoeker en professor aan de universiteit van Lausanne, de ijsgrot. Hij verklaarde nooit eerder zulk zuiver en prachtig diep blauw ijs te hebben gezien als op de Rhônegletsjer, zonder vervuiling van steengruis in het ijs.

De gletsjer werkt en wandelt de hele tijd waardoor de grot elk jaar opnieuw moet worden uitgehakt. Ter hoogte van de ijsgrot verschuift de gletsjer elk jaar 30 tot 40 meter, dat betekend zo'n 10 cm per dag. In het voorjaar is dan ook de ingang van de grot van het voorgaande jaar niet meer toegankelijk en moet er geheel opnieuw begonnen worden. Ook de gang kan niet hergebruikt worden. Elk jaar, zo half mei, begint een groep van arbeiders met het uithakken van de grot. De pasweg is dan nog voor verkeer afgesloten en de arbeiders verblijven enkele weken in eenzaamheid op de berg en in de gletsjer. Bij begin van de werkzaamheden ligt vaak nog zo'n 10 m sneeuw op de parkeerplaats van het Belverdere.

Rhonegletscher in 2001, een groot deel van de tong is weg gesmolten.
Rhonegletscher in 2001, een groot deel van de tong is weg gesmolten. Het wandelpad naar de ijsgrot in de gletscher is nog net zichtbaar op deze foto.
De Rhonegletscher in 2009, De ijstong is helemaal weg
De Rhonegletscher in 2009, De ijstong is helemaal weg

De foto's laten u het verschil zien tussen de gletscher in 1995 en de laatste foto in 2009. Het is schrikwekkend te zien dat de gletschertong helemaal niet meer zichtbaar is. Dit is echter niet de eerste keer dat het gebeurd. Ik heb ook oude anzichtkaarten gezien waarop de gletscher geen tong had het dal in. 

De staart van de Rhonegletscher is voor een groot deel weg in 2001
De staart van de Rhonegletscher is voor een groot deel weg in 2001

In het voorjaar is de toevoer van elektriciteit veelal afgesneden door de lawines die in de winter naar beneden zijn gekomen. Daarom wordt met een eigen noodstroomvoorziening van 35 kW de benodigde energie opgewekt. Na ruim een maand, zo midden juni, wanneer de pasweg na de wintersluiting weer wordt geopend is het werk aan de grot gereed. Een ijstunnel van circa 100 m en meer dan 2 m hoog en breed, is aangenaam om door te wandelen. Aan het einde van de gang bevindt zich de eigenlijke grot van 8 bij 5 bij 3 meter.

Om de gang en de grot te maken heeft men veel kennis en ervaring nodig, omdat spelonken en binnendringend water vermeden moeten worden. Ook moet de weg zo aangelegd worden dat hij de hele zomer gebruikt kan worden. Vaak moet eerst een schacht door de sneeuw gemaakt worden om bij het gletsjerijs te kunnen komen. In totaal moet er circa 350.000 kg ijs uitgehakt worden.

Tegen het einde van het seizoen, zo eind oktober, als de pasweg weer wordt gesloten in verband met de nieuwe sneeuwval, dan heeft de gletsjer zich ruim 20 m richting het dal verschoven. Aan de andere kant is er ook door de zon het nodige ijs gesmolten. Was de gang door de gletsjer aan het begin van het seizoen circa 100 m lang, aan het einde zijn het er vaak nog maar zo'n 60 tot 80 m, afhankelijk van het weer die zomer.

Door het verplaatsen van de gletsjer moet ook de ingang steeds verplaatst worden. In warme zomers iedere week en als het minder heet is, elke veertien dagen.

 

 



Grimselpasweg

De Grimselpasweg met haar vele lange slagen gezien vanuit Wallis
Grimselpasweg gezien vanaf de weg naar Gletsch waar de weg door het Rhonedal eindigt en zich splitst in de Furkapasweg en de Grimselpasweg. Foto 2001
Panoramafoto genomen op de top van de Grimselpasweg.
Panoramafoto van de pashoogte van de Grimselpasweg, foto 2001

De pashoogte is 2165 m. en de maximale steiging 11%. De pasweg is gelegen in de kantons Bern en Wallis en ze loopt van Innertkirchen (BE) naar Gletsch (VS). Hiermee vormt ze de verbinding van het Haslital (BE) met het Goms (VS). De pasweg is in totaal 32 km lang. 

 

De pasweg bestaat sinds 1894. Vanaf gletsch bereikt men de pashoogte via een lint van haarspeldbochten die u in zeer korte tijd omhoog voeren naar 2165 m. 

Grimselpas, pashoogte, foto 2001
Grimselpas, pashoogte, foto 2001
Mijn kinderen in de eeuwige sneeuw op de Grimselpasweg.
Mijn kinderen Gavin en Glenn in de eeuwige sneeuw op de Grimselpas, foto 2001
Inhoud van Google Maps wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op Cookie-instellingen (Functioneel) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Google Maps en de inhoud te bekijken. Meer hierover lees je in de Privacyverklaring van Google Maps.
Foto richting de top van de Grimselpasweg bij de afdaling naar kanton Bern.
Grimselpasweg, afdalen naar Innertkirchen, vlak onder de pashoogte. Foto 2001

Op de pashoogte is ook de Totensee gelegen. Dit meer wordt zo genoemd omdat het 9 maanden van het jaar is dicht gevroren. In de zomer spiegelen zich in het wateroppervlak de toppen van onder andere de Finsteraarhorn, de Oberaarhorn, de Wetterhorn, de Schreckhorn en de Agassizhorn.

De Grimselpas staat in het teken van de stroomvoorziening. De hoge toppen met hun gletsjers zorgen gedurende de gehele zomer voor een constante toevoer van water. Dit water wordt in grote (kunstmatige) stuwmeren opgevangen en gebruikt voor het opwekken van energie. De KWO, Kraftwerke Oberhasli AG bouwde in 1925 de eerste stuwdam op de Grimselpas. De grootste ter wereld op dat moment.

De KWO is heel erg open voor publiek. Op vele plaatsen bent u als toerist dan ook van harte welkom om een bezoek te brengen aan de werken van de KWO. Voor wie een eenvoudig bezoek niet volstaat bestaat de mogelijkheid om per mountainbike af te dalen in de gangenstelsels of om van de stuwmuur te afseilen.

Ook voor de treinliefhebbers heeft de Grimselpas wat te bieden. Zo is er de steilste standseilbahn, de Gelmerbahn, met een steigingspercentage van 106 %. De adem blijft u steken bij de aanblik van deze geweldige baan. In de jaren 20 van de vorige eeuw was de aangelegd als werkspoor voor de bouwplaatsen aan de Gelmersee.

Nadat u met de Gelmerbahn naar de Gelmersee bent gereist kunt u een prachtige wandeling rond dit meer maken. Deze duurt zo'n 1 uur en 3 kwartier. Of u kunt vanaf het bergstation naar de Gelmerhütte wandelen. Deze SAC-hut is te bereiken in zo'n 2 uur. Vanaf de Gelmersee kunt u ook te voet afdalen naar Handegg in zo'n 1 uur en 3 kwartier. U kunt er eventueel voor kiezen om halverwege met de postbus terug te reizen naar Handegg. In Handegg vindt u ook een prachtige kletterroute aan de Handeggfluh.

Voor de avonturiers is er de Triftbrücke. De langste spanbrug in de Alpen met een lengte van 102 m. Als eerste is er de Triftbahn die voert u vanaf het dalstation op 1020 m naar het bergstation op 1357 m.. Natuurlijk kunt u ook wandelend het bergstation bereiken. Deze wandeling duurt ca 2 uur. Vervolgens loopt u van het bergstation naar de Windegghütte in zo'n 1,5 uur. Deze hut ligt op 1887 m.. Vanaf de Windegghütte bereikt u in ca 20 minuten de Triftbrücke. Een geweldige alpine route loopt van de Winegghütte naar de Trifthütte op 2520 m.. Ook een prachtige wandeling kan gemaakt worden van Guttannen via Furtwangsattel naar de Windegghütte. Een dagwandeling van zo'n 6 uur. Vanuit Guttannen naar de Trifthütte is een dagmars van ca 9 uur.

Zelf heb ik deze wandeling vanuit Guttannen gemaakt naar de Trifthütte en terug. Een adembemende wandeltocht. Natuurlijk is een goede uitrusting en een goede conditie vereist, maar u krijgt er heel wat voor terug. Vooral de zonsondergang en zonsopgang bij de Trifthütte zijn geweldig.

Er bestaan van juni tot oktober, van zondag tot woensdag en in juli en augustus dagelijks rondleidingen over de Grimsel. U start bij het hoofdkantoor van de KWO en de rondleiding duurt ca 4 uur. De bezichtiging wordt afgeraden voor kinderen onder de 12 jaar. U reist per bus naar de pashoogte, Grimsel Hospiz. U brengt een bezoek aan de stuwmeren en krijgt een rondleiding ondergronds door een waterkrachtcentrale, daarnaast kunt u het Kristallkluft Gerstenegg bezoeken. Vertrek is 13.15 u. De kosten voor deze rondleiding bedragen voor volwassenen 18 euro, voor kinderen van 6 - 16 jaar 13 euro. Elke twee jongere binnen de familie is gratis.

Terug naar de pasweg. Als u gaat afdalen naar Innertkirchen dan gaat dat een stuk geleidelijker als aan de Walliserzijde van de pas. De ruigten en vergezichten zijn prachtig. Op 1309 m hoogte staat een van de beroemste waterkrachtcentrales van de KWO. U bereikt uiteindelijk Guttannen op 1057 m.. Vanaf hier wordt het dal vriendelijker en kunt u zich vergapen aan de hazelnootstruiken die hier staan. De grote hoeveelheid van deze struiken hebben het dal haar naam, Haslital, gegeven. 



Nufenenpas, Passo del Novena

Mijn kinderen bestuderen op de Nufenenpashoogte de panoramakaart die aldaar is geplaatst.
Mijn kinderen Gavin en Glenn op de pashoogte van de Nufenenpasweg. Bestuderen de grote panormakaart die hier is neergezet. Foto 2007
Begin van de Nufenenpasweg in Airolo.
Begin van de Nufenenpasweg in Airolo, Tessin. Hier kan de pasweg worden afgesloten bij sneeuwval of andere calamiteiten. Foto 2007
Het Valle Bedretto
De pasweg door het Valle Bedretto. Foto 2007
Postbus op weg naar Airolo.
De postbus komt neer over de Nufenenpasweg op weg naar Airolo. Foto 2007

De Nufenenpass verbindt het Wallis met Tessin. De kantonale grens ligt op de pashoogte. In 1981 werd een steen op de grens geplaatst. Aan de Walliserzijde van de pasweg wordt dan ook Duits gesproken, terwijl aan de andere kant van de pashoogte, in Tessin, de voertaal Italiaans is.

De pasweg is alleen gedurende de zomer maanden geopend, meestal vanaf Pinksteren zo eind mei/begin juni. Dit heeft vooral te maken met de hoeveelheid sneeuw die er nog op de pas ligt. De pasweg is aangelegd om een stuwmeer aan te leggen onderaan de Griesgletscher. Verder heeft ze alleen een toeristische functie. Over de pas liep vroeger een "Saumpfad". 

De nabijgelegen Griespass was lange tijd een veelgebruikte handelsweg tussen Wallis en Noord-Italië. Het was een druk gebruikte route voor handelaren en pelgrims. De route werd gebruikt door Romeinen en Walser. De Saumweg werd daarnaast ook door pelgrims gebruikt. De Griespas werd zelfs in de winter gebruikt als handelsroute. Zo is bekend dat op 26 december 1546 een transport plaatsvond vanuit Promat naar het dorp Ulrichen. Met 6 ossen en op sleeën werden wijn, honing en kastanjes vervoerd.

De route over de Griespass werd tot voor iets meer dan een eeuw geleden nog dagelijks gebruikt door handelaren met 100 paarden. Aan het begin van de twintigste eeuw werd de route ook nog wel als smokkelweg gebruikt voor het smokkelen van tabak, koffie en andere genotsmiddelen.

Ook tegenwoordig wordt de route nog veel gebruikt. Jaarlijks vindt er meestal begin augustus het Passfest plaats. In 2008 is dit 20 en 21 augustus. Zie ook Sbrinz-Route. Ook voor pelgrims is de route nu nog belangrijk. In 1687 werd er de Kapelle Zum Loch gebouwd, welke in 1728 nog werd uitgebouwd. De kapel was gewijdt aan de bescherming door de heilige Anna. De Griespass maakt deel uit van de handelsroute van Luzern naar Domodossola. Momenteel ben ik nog op zoek naar meer informatie over deze bijzondere handelsroute.

De pashoogte van de Nufenenpas ligt op 2478 m. Ze is daarmee de hoogste alpenpas die in Zwitserland met de auto bereden kan worden. In 1969 werd de weg doorgetrokken van het stuwmeer naar de Nufenenpashoogte. Al in 1971 werd het zelfbedieningsrestaurant op de pas geopend. De Nufenenpasweg is ook de jongste pasweg die is aangelegd in Zwitserland.

In Wallis heeft men een prachtig uitzicht op de Berner Alpen zodra men aan hoogte gaat winnen. 

Griesspas en Griessgletscher vanaf de Nufenenpas
Griesspas en Griessgletscher, gezien van de pashoogte van de Nufenenpasweg. Foto 2007


Wandelbordjes in Zwitserland
Sacco, Giornico, Tessin, Zwitserland, foto 2009

In principe komen al mijn foto's voor verkoop in aanmerking, zelfs als ze niet of nog niet in de webshop staan. U kunt altijd aanvragen doen voor foto's op plexiglas of aluminium en andere toepassen, ook kunt u specifieke routebeschrijvingen, huttenbeschrijvingen etc aanvragen. Momenteel is mijn bedrijfsactiviteit vrijwel nul vanwege ziekte. Ik ben momenteel dus niet meer belastingplichtig. Denk daaraan als u iets wilt bestellen. Leverantietijden kunnen toenemen. 

 

Deze webshop/site is aan veranderingen onderhevig, ik raad u aan om zo nu en dan terug te komen om te zien hoe ver ik ben gevorderd. /Under construction! Updates almost every week. Especially working to get all the mountain cabins in Switzerland ready for the summer holiday!

 

Voorheen   http://celesta.roger-leunissen.nl/ Originally  domain.